ششم مه ۱۳، ۱۹۹۵

خانم ما اینجا با لباس سفید و طلایی است. او می‌گوید: "تسبیح به عیسی باشد که همیشه در تابوت‌های جهان حاضر است. دخترم، امروز برای تو آمده‌ام، شادمان از 'بله' تویی که برای من برمی‌دارد و در دنیا میوه فراوان دارد. بازدیدهای خود را با وفا ادامه خواهم داد تا دوازدهم هر ماه به تو بیایم. این بازدیدها نعمت‌های بسیاری به جهان خواهد آورد. نشانه‌هایی که به کسانی داده‌ام، افزایش خواهند یافت و تکثیر شده و تعداد افرادی که من فراخوانده‌ام نیز زیاد می‌شود و پاسخگوی دعوت من خواهند بود. برای کسان بی‌دغدغه بسیار دعا کنید. بسیاری از پسران کشیشم در این وضع افتاده‌اند. دوباره به تو اطلاع می‌دهم، کسانی که بی‌دغدغه هستند، سرنوشت جهان را در دل خود دارند." او رفته است.