عیدهٔ مریم مادر مشیر نیکو

مریم با لباس سفید می‌آید. او می‌گوید: "دخترم، من اینجا هستم به عنوان مادر و مشیر تو."

"امروز ازت دعوت می‌کنم تا ببینی که اعتماد به لطف من راه عشق و صلح است. برای روحی که نمی�یدار نیست، مسیر همیشه پرخطر به نظر می‌رسد. هر مانع نیز غیرقابل عبور به نظر می‌رسد. اما برای کسانی که به لطف من ایمان دارند، مسیر با سرعت ثابت ادامه پیدا می‌کند حتی در برابر نابرابری‌ها، زیرا لطف مشکلات و مانعات را کاهش داده و راه سخت را صاف می‌کند. قلبی است دانا و احتیاط‌بخش که یک مانع را از ظاهرش نمی�یدار نیست بلکه منتظر تبدیل غیرممکن به ممکن توسط لطف است. تامینات خدا همه‌چیزبیننده، همه‌داناست. در هر شکست ظاهری، لطف پیروزی پنهان شده‌است. قلبی که ایمان ندارد با این روش زندگی می‌کند همانند کسی که باور ندارد - انتظار یا اعتماد به خیرخواهی خدا را نمی�یدار نیست."

"با من بعدا دعا کن. من همراهت هستم."