Małe dzieci, małe dzieci, teraz nadeszła pora Adwentu, więc zapraszam was szczególnie do skrócenia tej lektury, abyście wszyscy mogli podnieść tę świecę, znak nadziei, ku niebu.
Zaprawdą, moich ukochanych, pora Adwentu to czas nadziei, nadziei na świadczenie narodzin waszego Pana Jezusa Chrystusa, który urodzi się, a potem umrze na Krzyżu dla odkupienia ludzkości, aby uratować wszystkie wasze dusze.
Dlatego proszę was, byście wyłączyli całe światło i w całkowitej ciemności podnieśli tę świecę nadziei, znak miłości i wdzięczności dla waszego Pana.
Śpiewajcie, śpiewajcie, czcijcie Go, a w waszych pieśniach ja, wasza Matka Maria, Matko Maryjo, Matka Chrzescijanskiej Miłości, czuję wasze radości, smutki, troski, strachy, ale też szczęście, które czasami odczuwacie.
Podnieście tę świecę, małe dzieci, bo jest znakiem niezakłóconego zaufania, jakiego jesteście do miłości Bożej. Jest symbolem radości, pokoju, miłości i miłosierdzia.
Moja wiadomość dziś wieczorem jest krótka, bo oczekuję od was wielkiej kontemplacji u stóp mojego Pnia Drzewa. Oczekuję od was, małe dzieci, bezwzględnego zaufania do Tego, który za kilka dni się narodzi.
Proszę was, małe dzieci, zapalić swoje świece, podnieść je ku niebu i śpiewać oraz czcić swojego Pana Jezusa Chrystusa. Proszę też o wyniesienie Najświętszego Sakramentu, abyście mogli na Niego patrzeć i zrozumieć, że Ten, który jest tam przed wami, urodzi się, a potem umrze na Krzyżu dla odkupienia waszych grzechów.
Dziękuję za przyjście do mnie dziś wieczorem. Bądźcie pewni mojej Macierzyńskiej Miłości i Boskiego Ochrony.
Twoja Niebieska Matka, Maryja, Matka Chrześcijańskiego Miłosierdzia