Niedziela, 16 czerwca 1996

Nasz Panienka przychodzi w błękitnym i białym szacie z koroną na głowie. Powiedziała: "Jestem Maryją, Matką Bożą i Królową Nieba i Ziemi. Moje panowanie rozpoczęło się w sercach, które przyjęły Świętą Miłość. Widzisz więc, córko moja, że moja zwycięstwo zaczęło się w tobie."

"Nie bójcie się fal kontrowersji otaczających te objawienia. Konieczne jest, aby serca były wyzywane do zmiany. Każdy raz, gdy przychodzę do was, więcej serc nawraca się na Boga. Bogu nie porzucił narodu ludzi wybierających zło. Nie, raczej on miłosierdzie ministruje ich potrzebom u źródła Maranatha. Prawda jest, że najwyższe łaski jeszcze mają nadejść, ale moc łaski manifestująca się na tej własności rośnie każdej chwili."

"Zwołuję do siebie Święty Narod -- Świętym Ludem. Ten, który będzie wyzwywał królestwo Szatana w sercach i przeciwstawiał się złu na świecie."

"Tłumy będą ciągle rosnąć dwunastego dnia miesiąca. Zrezygnuj tym dniem ze mną i poproś o moją pomoc w utrzymaniu twojej fizycznej wytrzymałości. Bądź bardzo modlitewny dla tych, którzy przyjdą. Modlimy się teraz." Pomodliliśmy. "Nie bójcie się, ale modlitwę, modlitwę, modlitwę."

Ona odchodzi.