Poniedziałek, 19 lutego 2001

"Jestem waszym Jezusem, urodzonym wcielonym. Zrozumiejcie, że ta duchowa podróż odbywa się przez chętną rezygnację z wolnej woli. Im więcej dusza oddaje siebie, tym głębiej noszę ją do Mojego Serca. Dusza akceptuje i tworzy własne przeszkody na tej duchowej drodze. Mogłaby to być nieuporządkowana miłość świata, jej samego zdania lub reputacji. Najczęściej jest jednak niezapominanie się, które wychodzi z tajnego osądzenia innych."

"Takowa dusza często trzyma listę win w swoim sercu, których oskarża innych. To niezapominanie się jest bardzo często towarzyszem samoprawności. Dusza widzi siebie jako bardzo świętą i doskonałą, ale może wyliczyć wady innych. To niezapominanie się i osądzenie zamyka Drzwi Mojego Serca. Nie mogę przyjąć duszy, która nie poznaje samego siebie - spojrzy do swojego serca - i z pokorą poprawia swoje własne winy. Jest to tak, jakby jej duch był wielkim balonem, ale nie mógł lecieć w niebo, ponieważ jest przywiązany."

"Jeśli Moje Serce jest całe miłością i łaską, musisz naśladować Mnie. Kochajcie się nawzajem tak jak Ja kocham was. Zawsze wybaczajcie, wtedy noszę waszą duszę do najwyższego nieba i najgłębszej komnaty Mojego Serca."