วันพุธที่ 17 มกราคม ค.ศ. 2024

เทวดาพามาถึงเม็ดจูโกร์เย – ครั้งที่สอง

ข้อความถึงวัลเลนตินา ปาพากนา ในซิดนีย์ ออสเตรเลีย วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

ข้อความนี้ได้รับเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566 และยังไม่เคยเผยแพร่มาก่อน

ในเช้าวันนั้น ขณะที่ฉันกำลังกำหนดใจอยู่ เทวดาได้มา เธอมีสายตาหัวเราะและสุขสมบูรณ์ เขาพูดว่า “ไปกับฉันกันเถอะ คิดเห็นว่าจะไปไหนกันบ้าง เรากำลังจะไปเม็ดจูโกร์เย!”

ฉันประหลาดใจและรื่นรมย์ จึงพูดว่า “เม็ดจูโกร์เยอีกครั้งหรือ?”

ทันทีที่นั้น เราก็ปรากฏตัวอยู่ใกล้กับโบสถ์นักบุญยาเค็บ ฉันเห็นคนมากมายด้านนอก — คนหนึ่งกำลังนั่ง คนอื่นกำลังเดิน และอีกส่วนกำลังกำลังตั้งอยู่รอบๆ ฉันคิดว่าเขาทั้งหมดเป็นมนุษย์ที่มีชีวิตจริง

แล้วเทวดาพูดว่า “พวกนี้ทั้งหมดเป็นวิญญาณ คุณสามารถแบ่งปันและสนทนากับพวกเขาได้”

มีกลุ่มของผู้หญิง และเธอมาประชิดขึ้น คนหนึ่งในนั้นพูดว่า “ข้าพเจ้ารู้สึกเสียใจมาก ข้าพเจ้าเคยมาเม็ดจูโกร์เยหลายครั้ง (เป็นการแสวงบุญ) แต่ไม่เคยร้องขอและถามพระนางที่เราได้มาในที่นี้ ข้าพเจ้าประหม่ำประหม่อมเกินไป และกลัวจะถาม จึงทำให้ข้าพเจ้าต้องกลับมาเยือนที่แห่งนี้อีกครั้ง คุณสามารถช่วยเหลือข้าพเจ้าหรือไม่?”

ฉันพูดว่า “มีโอกาสดีในเวลานั้น ขณะที่คุณอยู่ภายในโบสถ์ คุณก็ร้องขอพระเจ้าให้หายจากโรคร้ายของคุณ พระเจ้าทรงไม่เสียใจว่าคุณจะร้องขอท่าน ทำไมล่ะจึงประหม่ำเกินไปที่จะร้องขอ จึงทำให้นักบุญแสวงบุญมาเยือน”

เธอพูดว่า “ไม่ ข้าพเจ้าก็ไม่เชื่อและไว้วางใจว่าการหายจากโรคร้ายจะเกิดขึ้นที่นี่ และเพราะสุขภาพของข้าพเจ้าแย่ลง จึงทำให้ข้าพเจ้าเสียชีวิตไปแล้ว ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงอยู่ตรงนี้และต้องกลับมาเยือนอีกครั้ง และข้าพเจ้ารู้สึกผิดที่ไม่ได้ร้องขอท่าน”

ฉันพูดกับเธออีกว่า “คุณควรจะร้องขอพระเจ้าเมื่อยังอยู่ในโบสถ์”

เธอพูดว่า “ข้าพเจ้าก็ไม่มีความกล้าหาญเพียงพอ และกลัวว่าท่านอาจจะไม่อุทิศใจให้กับข้าพเจ้า”

“โอห์ใช่ ท่านก็จะฟังแล้ว” ฉันพูดว่า

ฉันยืนอยู่ตรงนั้นและสนทนากับเธอ และไม่ไกลจากด้านซ้ายของฉันที่มีโบสถ์นักบุญยาเค็บ ฉันพูดกับเธอว่า “ข้าพเจ้าจะช่วยเหลือคุณและกำหนดใจให้แก่คุณ”

แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งที่ดูประมาณห้าสิบปี เขาก็จึงมาเยือนฉันด้วย และเขาเล่าฉันว่า เมื่อยังมีชีวิตอยู่ เขามีโรคมะเร็งปอด เขาก็ดำเนินการแสวงบุญไปเม็ดจูโกร์เยอีก

เขารู้สึกเสียใจว่า “ข้าพเจ้าป่วยหนักเกินไป จนไม่สามารถหายใจได้ ข้าพเจ้าออกจากเม็ดจูโกร์เยเหมือนกับเมื่อเข้ามา — เหมือนเดิม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับข้าพเจ้า”

ฉันถามเขาว่า “คุณได้ร้องขอการหายจากโรคร้ายหรือไม่?”

“ไม่ใช่จริงๆ ข้าพเจ้าคิดว่าการอยู่ที่นี่จะทำให้ข้าพเจ้าหายจากโรคร้าย”

ทันทีนั้น เทวดาได้มาบรรจุน้ำศักดิ์สิทธิ์ในภาชนะเล็กๆ ให้กับผม ผมจึงเอาหัตถ์ไปชุบลงในน้ำแล้วขูดราดน้ำเหล่านั้นบนอกเขาที่หน้าอกและหลังของเขา

วิญญาณของเขายังคงมีโรคร้ายจากความผิดที่ไม่ได้ทำอย่างถูกต้องเมื่อยังอยู่ในโลกนี้ เขาจึงไม่สงบใจเพราะไม่เชื่อว่าพระเจ้าจะหายดีให้เขา

ขณะที่กำลังขูดน้ำศักดิ์สิทธิ์ลงบนอกเขาที่หน้าอกและหลัง ผมจึงยกระดับตาขึ้นไปสู่ฟ้าแล้วกล่าวคำอธิษฐานต่อไปนี้

ขอพระเยซูผู้เป็นองค์เจ้านะ จงหายดีให้เขาจากความผิดและโรคร้ายทั้งหมด

และด้วยพรสวรรค์และความรักของท่าน จงนำวิญญาณของเขามาสู่บ้านแห่งฟ้า

พักผ่อนอย่างสงบสุข

หลังจากกล่าวคำอธิษฐานนี้ เขาก็ดูมีความสุขมากขึ้น เขาได้พูดว่า “ฉันรู้สึกดีจริงๆ นี้ ฉันรู้สึกสงบใจ ฉันรู้สึกเหมือนจะเกิดใหม่”

ผมคิด ‘ไม่เคยทราบว่าผมมีพรสวรรค์ในการหายดี’

พระเยซูผู้เป็นองค์เจ้าได้ประทานพรสวรรค์ให้ฉันเพื่อที่จะทำให้นิรมลจากความผิดทางจิตวิญญาณ เขาไม่ใช่หายดีจากมะเร็ง เพราะเขากำลังตายด้วยโรคนั้นแล้ว แต่เขาหายดีจากความผิดที่กำลังทุกข์

มีวิญญาณอื่นๆ ที่มีเรื่องราวคล้ายกันอยู่มาก — เดินหรือยืนอยู่นอกโบสถ์ เมื่อยังเป็นคนทั่วไป พวกเขาเคยมาเมดจุโกร์เยเพื่อการรักษาที่เจ็บป่วย แต่ไม่เชื่อว่าพระเจ้าจะทำให้พวกเขาหายดี หลังจากตาย พวกเขาก็ถูกบอกว่า ถ้าแต่ละคนได้ขอหายดีเมื่อยังอยู่ในโบสถ์ พวกเขาคงจะสามารถฟื้นตัวกลับมาเป็นสุขภาพที่สมบูรณ์ได้ พระองค์และพระมารดาแห่งพรหมจรรย์คงทำให้พวกเขาหายดี

ผมเล่ากับวิญญาณเหล่านั้นว่า “แม้แต่จะยกระดับตาขึ้นไปสู่ฟ้าและขอพระเยซูหายดี พรหมจรรย์ก็จะทำให้พวกเขาหายดี เขาชอบที่พวกคุณกล่าวกับท่าน”

เพราะเหตุผลนี้ วิญญาณเหล่านี้จึงยังมาอยู่เมดจุโกร์เยและรออยู่ที่นั่นให้มีผู้คนมาปล่อยตัวพวกเขาออกจากนั้น

หลังจากนั้น ในโบสถ์ ผมได้เสนองวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้แก่พระเจ้าในพิธีมหาสนิท

แหล่งที่มา: ➥ valentina-sydneyseer.com.au