Linggo, Agosto 28, 1994

Narito si Mahal na Ina nang may pulang manto at blusang bughaw. Bukas ang kanyang Puso. Nakahampas Siya sa akin at sinabi: "O, kung saka-sakaling maghihintay ng paglilinis sa Apoy ng Banat na Pag-ibig na aking Puso! O, kung sila ay makapagpapalit ng kanilang sarili sa mga lalim nito upang ganun ang paraan! Ang apong ito naglalinaw sa kaluluwa mula lahat ng nakakahadlang sa daanan patungo sa banat na pagkabuti. Aking anak, tawagin mo ang aking mga anak papasok sa Apoy na Banat na Pag-ibig, na matagal nang naghahanap upang ipagbanal ang mundo sa pamamagitan ng pag-ibig. Ipinadala ni aking Anak ako muli-muling tawagin ang kaluluwa mula sa daanang nasa kautusan ng ganitong Apoy na Nakakatapos na aking Walang-Kasalanang Puso - Banat na Pag-ibig. Bigyan ng papuri at pagpapahalaga siya na nagpapasend ko."