Narito si Mahal na Ina nang may kulay asul at puti at may malaking liwanag sa kanyang paligid. Sinasabi niya: "Ang lahat ng papuri kay Hesus, aking anghel. Ngayo'y sinasabi ko sayo, ang Kalooban ni Dios, ang Kanyang Habag, at ang Kanyang Pag-ibig ay isa't isang bagay na dumarating sa iyo at sa buong mundo sa pamamagitan ng koridor ng Banat na Pag-ibig na aking puso. Hindi ako pumupunta sayo dahil sa aking katangian kundi upang dalhin ang lahat ng mga kaluluwa papuntang Dios. Ang Kanyang paghahari at kaharian ay magiging nasa lahat ng mga puso sa Bagong Jerusalem. Doon, ang Aming Pinagsamang Mga Puso ay magtatagumpay at matatalo ni Satanas ang kanyang pagkakalito."
"Mahirap dalhin ang mga kaluluwa sa Banat na Pag-ibig na may nakaplanta ng kanilang puso sa mundo. Ang mga ito ay ang nagsisikap lamang para sa sarili, kaya naman pera, kapanganakan, karnealidad, o kaalaman. Ilan dito, unti-unting maintindihan mo, anak ko, ay kinakailangan patungo sa magandang layunin ni Dios. Ngunit ang mga puso na tinutukoy ko ay ginawa nila sila mismo na diyos ng mga bagay na ito. Kinakailangan na si Dios ay pagalitin ang kanyang sarili mula sa mga diyus-diyosan na ito sa pamamagitan ng Kanyang mahal na Hustisya. Mahal niya kayo ng ganito ka-malalim na nagpapadala Siya sakin bilang prekurso upang maipanumbalik ang mga kaluluwa sa Kanya sa pamamagitan ng Banat na Pag-ibig. Hindi ko maaapektuhan ang pagpili sa puso nila kung walang iyong pagsisikap. Magpatuloy ka lang magdasal at magsacrifice ng marami. Ang aking dinala upang ipaalam sayo ay mabubuo ngayon. Mangyaring makatulog." Umalis siya.