Nagmumula si Mahal na Ina sa bughaw. May malakas na puting liwanag ang lumalakad mula sa kanyang Puso at kamay. Nag-iinterrupt Siya ng aking Rosaryo habang nagsasalita: "Ang pinaka-kailangan ng awa ay ang mga taong hindi umibig. Aking anak, bigyan mo si Hesus ng papuri dahil ipinadala Niya ako sa iyo muli. Pakibusog lamang ang iyong puso upang maunawaan na bawat pagdating ko sa iyo o kina iba pang seer ay para muling itaguyod ang pag-ibig ng tao kay Dios at sa kanilang kapwa. Bawat isa sa aking mga aparisyon ay nagdudulot ng pundamental na mensahe ng Banat na Pag-ibig. Kung ikaw ay pinaghihinalaan o tinuturing, ito ang tanda ng kahinaan ng puso na hindi kumakatawan sa Banat na Pag-ibig buong-puso."
"Subalit huwag kang matakot sa pagsubok. Doon ko ikaw pinapahintulutan sa aking Malinis na Puso. Dito nakikita ang lahat ng sagot at patunay ng aking pagdating sa iyo. Ang mga taong hindi pumupunta sa aking Bukal ay hindi nagmamasid sa aking mensahe, kundi nakinig lamang sa puso ng tao na napasok na sa kamalian. Manalangin ka upang alisin ang kamalian mula sa kanilang puso."
"Muli kong sinasabi sa inyo na ang sarili ay nagiging hadlang sa Banat na Pag-ibig. Pinapuno nito ng sarili ang puso at hindi ko maipapasok ang aking Banat na Pag-ibig doon. Ito ang dahilan kung bakit sinasabi kong, Banat na Pag-ibig ay isang pagpili ng malayang kalooban. Kapag ginawa ito, dapat gumawa ang kaluluwa ng konsiyenteng pagsisikap upang alisin ang sarili at ipalitan si Dios at kapwa sa puso."
"Nanatiling ikaw ngayon sa aking kapayapaan, pag-ibig, katuwiran."