Κυριακή, 25 Ιουνίου 1995

Ακούσα τη Παναγία να λέει, "Ιδε, η κόρη μου." Ήταν κρεμασμένη (παρελαυνόμενη) αριστερά του βήματος. Υπήρχε ένα φως που έβγαινε από την καρδιά της. "Μην είστε τρομοκρατημένοι ή αναστατωμένοι. Είμαι μαζί σας, ο Θεός είναι πρόθυμος να πολλαπλασιάσει τις χάρηδες του στο μέσον σας. Ο Υιος μου, που είναι Σοφία και Δικαιοσύνη, θα έρθει προς εσάς ώστε το σχέδιο του για εσάς να πραγματοποιηθεί. Είμαι πάντα μαζί σας, δεν έχω φύγει και δεν θα φύγω ποτέ. Αλλά αυτός που με στείλει είναι εκείνος που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της τόπου προσευχής μου. Το μοτίβο δεν έχει σημασία. Είναι η χάρης που δίνεται εκεί που θα μεταστρέψει πολλούς. Τί να φοβήστε; Ο Υιος μου είναι ο Κύριος Ξυλουργός." Χαμογελάει.