Në këtë ditë, shumë njerëz ishin tashmë në Bonate për recitimin e rosarit. Në para të Kapelës së Zotit Nënës ishte një turmë e madhe. Ishte shumë makina në rrugët dhe u bë pak i vështirë për mua të arriva tek Kapeja, sepse njerëz dëshironin të flasnin me unë dhe ta ndalonin më për t'u rekomanduar kërkesat e tyre veçanta dhe intencionet Virgjeren. Në para, në këshilla afër Kapelës, shumë priftërinj ishin tashmë ulur duke pritur lutjen. Ishte hera e parë që kam pa shumë priftërinj të grumbulluar për recitimin e rosarit. Mendova se vetëm ata do t'i jenë atje, por lajmi, si gjithmonë, u shpërndau dhe turma vazhdoi të arrijë. Ati Aldo tha:
Atë Aldo, lutja sot ishte vetëm me priftërinjtë. Si e dinë këta njerëz se do t'i jenë kënd?
Atë Aldo më tha me një shenjë të gënjeshtrës,
Biri im, nuk duhet ta besosh priftërinjtë, sepse ata janë të parët që hapin gojën e tyre tek Parishionerët. Kjo është arsyeja pse këta njerëz janë kënd!
Ne filluam të recitonim rosarin dhe shpejt pas kësaj Zoti Nënë erdh shumë i lumtur me Fëmijën Jezu dhe Shën Jozefin. Në këtë paraqitim, Jezusi ishte ai që foli parë:
Paqi im të jetë me ju, si edhe paqja e Nënës time të Beftuar dhe i Babait tim Virgjër Josef!
Fëmijët priftërinj, në këtë moment unë u kthej te gjithë ju për t'ju dhënë dashurinë time. Unë dëshiroj që të gjithë ta respektojnë Kishën e Shenjtë, miku im i Këndshëm, Papa Gjon Pal II.
Fëmijët e mi, ju degjojeni. Ju jeni të vetëdijshëm për misionin e madh që unë kam besuar juve. Çdo priftërinj ka bekuarimin tim dhe duhet ta di se përgjegjësia e tij është shumë e madhe, sepse nga misioni dhe vokacioni i cili ai e ka marrë dhe me të cilin ai duhet t'i transmetoj paqen të gjithëve. Vlera e çdo priftërinj është në përfaqësimin e imazhit tim dhe sjelljen e graçes time tek të gjithë.
Fëmijët e mi priftërinj, shpejt do t'ju duhet ta kaloni kohën e vështirë. Do të ndiqeni deri në gjakun tuaj, por mos humbni zellin. Zemaqe Sakrale është me ju, së bashku me Zemrat e Pashlyer të Nënës time të Beftuar dhe zemra e Babait tim Virgjër Josef.
Fëmijët e mia, shumë prej jush do t'ju persekutojnë deri në gjakun tuaj. Këtu në Itali ka një humbje të madhe besimi dhe do të ketë shumë priftërinj që do të kryengritën kundër Kishës. Italia do të persekutohen deri në gjakun e saj. Shumë do t'i jenë ata që do ta shkatërrojnë shtëpitë e tyre, sepse vazhdojnë të më ofendoj me shumë mungesa. Mungesat po tërheqin fatkeqësi të mëdha. Për këtë arsye, ju dërgoj Nënën time Të Shenjtë dhe Atin tim Virgjër Jozefi, sepse ata do t'i jenë Arkut e Mbrotjes kundër këtyre keqësive.
Menjëherë pas kësaj, Zonja Jonë shfaqet duke mbajtur flamurin italian në duart e saj. Ajo tha:
Itali, Itali! Na dëgjoni! Është i nevojshëm që të ktheheni. Të gjithëve botës unë thashte: mos më ofendojeni më Sonin tim Jezus, sepse ka shumë mungesa në botë që bëjnë qajmën e Sonit tim Jezus.
Unë i bekoj të gjithë priftërinjët e mia për ta hapur zemrat tuaja dhe t'i ndiqni urdhrat e Kishës.
Në këtë moment, gjatë shfaqjes, Zonja Jonë më tregoi një vizion të Papës, të Kishës dhe vështirësive që do vijojnë.
Zonja Jonë përsëri tha:
Biri im i dashur vuaj shumë dhe shpejt unë do ta pranoj vështirën e tij të fundit!
Jezus përsëri fliste:
Burrat e mia të shenjtë, thirrja juaj është një e bukur. Është një thirrje për atë që ka besim dhe mund ta ndryshojë gjërat më të vështira. Çdo prift duhet t'i kuptojë vlerën e thirrjes së tij, sepse prifteria është një armik i madh kundër çfarëdoi keqësie në botë.
Në vizion shfaqen shumë priftërinj të zymtuar pa besim dhe shpëtim. Jezus u tha këtyre priftërinjve,
Priftërit nuk duhet të jenë kështu. Priftërit duhet t'i jenë fortë, sepse Satani nuk mund ta shkatërroj një prift nëse ai nuk e lejon atë. Por nese ajo prift i lejon atij dhe pranon gjithçka keqe, satani e shkatërron atë.
Pas Jezusit, Zonja Jonë më dha një mesazh për Parokinë. Ajo ma tregoi si në një film çfarë ndodhi në paraqitjet e vitit 1944, kur aju u shfaq Adelaide. Unë pa gjithçka: si Zonja Jonë erdhi kur Adelaide ishte e vogël. Zonja Jonë ma tregoi sa vuajti, kur i shtypën atë, konfidentin e saj të vogël, ta mohojë gjithçka që ajo vetë ia kishte thënë asaj. Unë pa Papët, Piu XII dhe Gjon XXIII, që u shfaqën në sfond, pas Zonjës Jonë. Pastaj u shfaq Papa Gjon Pal II. Pastaj Zonja Jonë tha:
Ajo që e dëshiroj shumë, ajo që kam arritur këtu, në Bonate, po afrohet. Do të njohem, jo!
Ishte si një historinë. Zonja Jonë u shfaq me një vel i gjelbër, fustan kuzhinier red, si në pikturën e Ghiaie di Bonate. Ajo ishte me një film. Pas këtij skene, Zonja Jonë erdhi me Jezusin dhe Shën Jozefin, të veshur në bardhë, ashtu siç i shoh ne paraqitjet. Dhe atë moment, Zonja Jonë lidhon imazhin e tanishëm me ngjarjet që ndodhur në vitin 1944.
Pas kësaj, Jezus i bekoi të gjithëve ne, dhe me Tën, edhe Zonja Jonë dhe Shën Jozefin. Pastaj Zonja Jonë tha se më 5 dhjetor do vijë t’na thotë gjërat e fundit që ka për Bonate. Zonja Jonë tha se po vjen të sjellë falen e madhe në këtë vend, dhe dëshiron që të gjithë ta dëgjojnë atë çka tashmë i ka thënë.