சனிக்கிழமை, ஜூன் 8, 1996

நம் அம்மா நீல நிறத்திலும் வெண்ணிறத்திலும் வருகின்றார். அவர் கூறுகிறார்: "ஓ, என்னுடைய மகள்! நான் துக்கமாகவும் சந்தோசமாகவும் வந்தேன். உங்கள் ஆளுநர் முடித்து வைத்த பிளவுப் பிரச்சினைக்காக நான் கிருத்ஜனா. அங்கு இதுச் சட்டம். வாழ்க்கை - அதுவும் கருத்தரிப்பு நேரத்தில் குழந்தையாக இருக்கிறது. ஆனால், அவ்வாறே தங்களின் ஆதரவு தொடர்கிறார்கள் அவர்களுக்கு விலையற்ற உடலுறுப்புகள் என்று நினைக்கின்றனர். எப்படி! ஒரு முறையில் இது உயிர் என்றால் மற்றொரு முறை இதுவும் விரும்பாத உறுப்பு என்ன? மனிதன் தனது சுதந்திர இச்சையை வழிபடுவதைத் தவிர்க்க வேண்டும். அது நான் பிரார்த்திக்கிறேன்."

"நான் என்னுடைய ஆன்மாக்களின் படை வலிமைக்கு தேவைப்படுகின்றேன். இவர்கள் அவர்கள் கடந்த காலம், தற்போதும் எதிர்காலமும்தான் எனக்குக் கீழ்ப்படியுகின்றனர். இந்த பிரார்த்தனையை நான் உங்களிடத்தில் அச்சிட்டுப் பதிப்பிக்க வேண்டும் என்று கோருகிறேன். இதுவே என்னுடைய பணியின் மையமாக இருக்கிறது. இது! இது! இது! தூது செய்யுங்கள்!"

"நான் உங்களுடன் இருப்பேன், மிகவும் கருமையான நேரமும் உள்ளபோது. சாத்தானின் தாக்குதல்களில் வெற்றி பெற முடியாது. நான் உங்களை ஆசீர்வதிக்கிறேன்."