ஆகஸ்டு 5, 1996 அன்று சனிக்கிழமை

அம்மா சாம்பல் நிறத்திலும் பழுப்பு நிறத் துண்டில் வந்தார். அவர் கூறுகிறார்கள்: "எனக்குத் தேவையானது மனிதகுலம் அனைவருக்கும் அறியப்பட வேண்டும். கடவுள் முன்னிலையில் ஒவ்வொருவரின் நிலையையும் உணரும் வரை நீண்ட காலமில்லை. அந்தத் தீர்மானத்தின் நிமிடத்தில், என் மகன் ஒளிவிளக்கும் புனிதப் பிரேமத்தை அனைத்து மனங்களிலும் ஏற்றி வைக்கிறார். இந்தக் கதிர் மூலம், ஒவ்வொரு ஆத்மாவுக்கும் மிகவும் தெளிவு கொண்டு தீயைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டுமென ஒரு விருப்பத்தைக் கொடுக்கப்படும். அப்போது என் மகனின் திருவுளத்தின் இரக்கமும் பிரேமமான கிண்ணம் மனிதகுலத்தில் முன்னர் இல்லாத அளவுக்கு வில்கி விடப்படுகின்றது. இது கடவுள் தன்னுடைய அம்மையின் இதயத்திற்கு மாறுபட்ட இதயங்களை அர்ப்பணிக்க முயற்சிப்பதற்கான இறுதிப் புறப்பாடு ஆகும். இந்த அருளை ஏற்றுக்கொள்ளாதவர்களுக்கு குழப்பமும் பயம் உண்டாகும்."

"ஆனால் நான் நீங்கள் தங்களது இதயங்களில் இன்று விசுவாசத்தையும் நம்பிக்கையுமான ஒரு கிடங்கை கட்டி எழுப்ப வேண்டும் என்று கோருகிறேன், அதனை பயமும் சந்தேகமும் எதிர்க்கும் ஓர் அரணாக மாற்றிக் கொள்ளுங்கள். இறைவனில் உறுதியுடன் இருக்கவும். ஒருவர் நெருக்கடியைத் தழுவும்போது மட்டுமல்லாமல் ஒரு வலிமை குறைந்த விசுவாசத்தைத் தேடி பிடிக்க வேண்டாம். என் அசையாத இதயத்திற்கு பிரார்த்தனை செய்யுங்கள். நீங்கள் என்னுடைய அம்மா, உங்களது விசுவாசம், துணிவும் தொடர்ச்சியையும் அதிகரிப்பதற்கு விரும்புகிறேன். நான் உங்களை ஆசீர்வதிக்கின்றேன்."