வியாழன், பெப்ரவரி 7, 1997

என்னால் அருள்மிகு ஆவியார் தூயக் கோவிலுக்குள் வந்ததும், நான் அவளைப் பார்த்தேன். அவள் நீல நிறத்தில் இருந்தாள். அவளின் இதயத்தின் மீது ஒரு கண்ணாடி இருந்தது. அவள் கூறினாள்: "இந்த கண்ணாடியை உங்களுக்கு அடையாளமாகக் கொள்ளுங்கள், ஏனென்றால் உலகில் தூய அன்பு என்னுடைய இதயத்தை ஒளிர்விக்க வேண்டும். இது நான் வந்ததற்கும், அனுப்பப்பட்டதிற்குமான காரணம். என் தூய அன்பின் பணி என்பது இதயங்களின் பணியாகும். இது ஒன்றாக இணைந்த இதயங்களில் உள்ள இதயங்கள் ஆகும். இது ஒவ்வொரு ஆன்மாவிலும் உள்ள இதயமாகும், ஏனென்றால் ஒவ்வொருவரும் தூய அன்பில் முழுமையாகவும் அதன் வழியே முடிவடையும் வண்ணம் அழைக்கப்படுகிறார்கள்."

"தூய அன்பு சாத்தானுக்கு முதன்மையான எதிரி, ஏனென்றால் இது இதயங்களுக்குள் நுழைவாயில்களைத் தடுக்கும். இவை கீழ்க்கண்டவையாகும்: மரியாதை காரணமாக உருவாகிய குற்றங்கள்; கோபம்; பக்டு; மனப்பூர்வமற்றது; தன்னிச்சையான நீதி; அன்பின் அடிப்படையில்லாமல் உள்ள பயம்; மற்றும் தானே பெரிதாக்கிக் கொள்ளுதல். இவை என் பணி மற்றும் உலகிலும் இதயங்களிலுமுள்ள வெற்றியை எதிர்க்கின்றன. ஒவ்வொருவரும் தமது இதயத்தை பாதுகாப்பதற்கும், இந்த பிழைகளைத் தம்மிடமிருந்து நீக்குவதற்கு தவிர வேண்டாம்."

"இப்போது இந் நிமிட்டத்தில், உங்களுக்கு ஆசீர்வாதம் அளிக்கிறேன்."