வியாழன், ஜூலை 9, 1999

"நான் உங்களிடம் பேசியபோது, நான் இறைவாக்கின் உடல் ஆவார். என் யுகாரிசுடிக் கடிகை உலகத்தின் மையமாகும். ஆனால் இந்தக் கடிகை ஒரு தனி உயிர் மீதான தியாகத்தை ஏற்காதவர்களால் ஒருவரையும் காப்பாற்ற முடியாது. தியாகம் அளவே புனிதத்தன்மையின் அளவாகும். உண்மையில், தமது ஆளுமையை விட்டுவிடுதல் மட்டும்தான் விடுதலைக்கு வழி."

"தமக்குள் தான்களே நிறைந்திருக்கும் உயிர்கள் நன்னம்பிக்கை கொண்டு, நன்கறிந்தும், என்னைப் பற்றியும் அறிந்து கொள்ள முடியாது. சத்தான் வழியாக வருவது தம்மையேயாகவே காதலிப்பதுதான். தான்களே அதிகாரம், பணம், ஆசை, பெயர், உணர்ச்சி, அக்கறை - அனைத்தையும் விரும்புவதும் சத்தானிடமிருந்து வந்தவை."

"உயிர் தம்மையே தியாகமாக்கினால், அவர் என் வசம் எல்லாவற்றையும் விடுவிப்பார், அவரது சொந்த 'ஆவல்களை' அனைத்தும்."

"எப்படியாவது அங்கீகாரத்தை தேடுவதில்லை. அவர் பிரபஞ்சத்திற்குப் புறம்பாக இருப்பதையும், பெயருக்கு ஆசையற்றவனாவதையும் விரும்புகிறார். அவர் தம்மை அல்லது தமது திட்டங்களை முன்னிலைப்படுத்துவதாக இல்லை; ஆனால் என் கட்டளைகளைப் பின்பற்றுவதற்குத் திருந்தி நிற்கின்றான். என்னால் ஏதேனும் செய்யப்பட்டாலும், அவர் கிரெடி தேடவில்லை; மாறாக கடவைக்கு நன்றியுடன் இருக்கிறார். இந்தப் புனித உயிர்கள் தங்கள் இதயங்களை என் யுகாரிசுடிக் கடிகைக்கு ஒப்படைத்துவிடுகின்றனர். அவர்களே என்னால் பயன்படுத்தப்படும் சாதனங்களாவர். இவர்கள் தமது தேவைகளை என்னின் முன்னிலையில் வைப்பதில்லை."

"இவர்களை நான் தானாகவே அழைக்கிறேன்."