வியாழன், ஜூன் 10, 2005

தாமஸ் அக்குயினாஸ் கூறுகிறார்: "யேசு கிரிஸ்துக்குப் புகழ்."

"நீங்கள் தவிப்பை புரிந்துணர உன்னைத் தோல்வியால் ஆதாரப்படுத்துவது என்ன என்பதைக் கண்டறிவதாக வந்தேன். மனித இதயம் அதனுடைய சொந்த விருப்பத்தின்படி இந்த ஆவிக்கு விலைக்காகத் திறக்க வேண்டும். இவ்வாறு செய்வதில், கடவுள் அவனை நிர்ணயித்துள்ள அந்தக் குருக்கைச் சோதி மறுத்துவிடுகிறது. அது ஒரு குறிப்பிட்ட நேரம்; அதன் பின்னர் எப்போதும் அழிவடைகிறது. ஒருமுறை சென்றால், அதனைத் தழுவி வைக்க முடியாது. அதே குருக்கு மற்றவர்களுக்கும் வழங்கப்படலாம், ஆனால் அவ்வாறாகவே தனித்தன்மை கொண்ட சூழ்நிலைகளாலும் சுற்றப்பட்டிருக்க வேண்டும். இந்தச் சூழல்கள் ஒரு மனிதன் மானசிக நிலையைப் போன்று பலவகையானவை--அவர் தூண்டுதல்கள், அவரது உடல் நலம், அவர் வாழும் இடம்வென்றி."

"தவிப்பு தன்னைச் சுற்றியுள்ள பழைய காலத்திற்கோ அல்லது எதிர்காலத்திற்கோ மனத்தை அழைத்துச் செல்லுகிறது. ஆன்மா, 'நான் எவ்வளவு நீண்ட நேரம் காத்திருக்கிறேன்' என்று நினைக்கத் தூண்டும்; அல்லது 'என்னைச் சுற்றியுள்ளவற்றைக் கொண்டுவருவதற்கு என்னால் மேலும் ஏதாவது செய்ய முடிந்தது?' என்றும் நினைப்பதாக. ஒவ்வொரு நவீன காலத்திலும், புனித காதலுடன் ஒரு இதயம் குருக்கையும் அருள் ஒன்றையுமே ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். அதன் பின்னர் மட்டுமே நீங்கள் அமைதியைப் பெறுவீர்கள்."