Barışım sizinle olsun sevgili çocuklarım, barış!
Çocuklarım, duadan size toplanmak için gökten geliyorum. Sizlerin cennet annesi olarak, kalpleriniz Tanrı'nın aşkıyla dolu olsun diye lütuflarımı getiriyorum.
Sizinle birlikte bulunmanız, duanız ve Cennet Anneniz ile birleşerek yürüyüşte kalıcı olunmanız için mutluyum, çünkü sizi İsa'ya götürmek istiyorum.
Size seviyorum ve Tanrı'nın bugün size aşkla bakması ve size kutsama yapması hakkında söylüyorum. Tanrının olun ve kutsal olun.
Sizi hepsini kutlarım: Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adında. Amen!
Bu gece, Brescia'ya şafak vaktinde döndüğümde, Şeytan Tanrı'nın işi ve Meryem'in karşısında tüm kınayışını göstermek için geldi. Yaklaşık 3:00 sularındaydım ki uyandım ve uykuma geçemedim. Benim etrafımdaki bir kötülük hissediyordum gibi bir rahatsızlık duyuyorum. Aniden, odamın duvarları kayboldu ve arkadaşların dairesinden dışarıdan bana bakan bir çirkin iblis gördüm. Merdivenlerdeydi ve oradan beni izliyordu. Benim bulunduğum yere giremedi. Onu durduracak bir şey vardı. Bu, daha düşük derecede bir iblisin olduğunu biliyordum ve bu iblis, aldığı emri yerine getirmeye çalışıyordu ama başarılı olamadı. Aziz Mikail Melek'e dua edip Hristos'un kanını çağırdım ve iblis, şimşek gibi hızla korkarak kaçtı. Birkaç dakika sonra biraz daha dualar yaptıktan sonra tekrar uykudaydım. Yaklaşık 4:55 sularındayken yeniden uyandım ve bina giriş kapısı açıldığını duydum, çünkü üç katlıdır. Ve biri merdivenleri tırmanmaya başladı ve alt katta bulunan daireye girdi. Çok geçmeden, beş dakika kadar, tekrar kapı açıldı. Bina içine başka bir kişi giriyordu, ancak bu sefer yüksek ve garip bir ses çıkardı. O an her şey korkunç bir sesleydi. Birisinin merdiveni tırmanmak için ayak seslerini duydum, ama ağırdı ve her adımda hastalanıyordum. Tekrar odamın duvarları kayboldu ve kim merdivenleri tırmandığını gördüm: O, kara giyinmiş, çirkin bir adam gibi görünüyordu, yarısı hayvan. Gözleri nefretle kırmızıydı. Bir kötülük gücü hissediyordum ki beni korkutmak ve umutsuzluk vermek istiyor, ancak hemen İsa, Meryem ve Aziz Yusuf'un annelik sözlerini, onların bana karşı sevgisini ve korumasını hatırladım ve bu korku ve umutsuzluk ortadan kaldı. Lucifer de benim bulunduğum yere giremeye çalıştı ama başarılı olamadı. Bir açıklık, bir yer arıyordu ki evime girip arkadaşların evi içine girebilsin, ancak başaramadı. Ona söyledim: Burada sizin için hiçbir yer yok. Bu eve yalnızca İsa, Ana Meryem ve Aziz Yusuf hükmediyor. Buraya sadece onlara ait değil de size aittir. Git! ...Şeytan bana hor görücüyle bakıp söyledi: Sen burada ne yapmaya geldin? Bu palyaço oyununu devam ettireceksin mi? Durdur! Devam edecek misin ya da duracak mısın? ...Tüm yürek gücümü ve Tanrı'nın bana verdiği kuvvetle cevap verdim: Asla durmayacağım ve kimsenin beni Tanrı'nın mesajları ve Meryem'in hakkında konuşmaya engellemeyeceğini. Sen de olamazsın, çünkü Tanrı benimle beraber ve O Ülüdür. Sadece git!!! ..Sonra Şeytan dedi: O zaman senin ve benim arasında savaş başladı!... Yine Hristos'un kanını ve Meryem Ana'nın korumasıyla çağırdım, çünkü o nefret dolu şeytan deliceydi. Oda girmek istediği için odama giremedi ve oradan alt katta bulunan dairenin altında yattığım yerden penceremi kırdı, camları salladı ve kayboldu. Gitmesinin ardından tüm rahatsızlığım geçti ve beni tekrar güçlü bir şekilde saran Tanrı'nın barışı hissettim.