ಆಗಸ್ಟ್ ೫, ೧೯೯೭ ರ ಮಂಗಳವಾರ

ಗುಂಡಿನಿಂದ ಮತ್ತು ಹಸಿರಿನಲ್ಲಿ, ತಲೆಮೇಲು ಕಣ್ಮನಿಗಳೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಅಣ್ಣಿಯವರು ಬರುತ್ತಾರೆ. ಅವಳು körülಲಿ ಸುಂದರ ಲೀಲಿಗಳು ಇವೆ. ಅವಳೆಂದು: "ಜೀಸಸ್‌ಗೆ ಸ್ತೋತ್ರವಿದೆ. ಮಂಗಲವಾದೆಯು, ಈ ಸಮಯದ ದೂತನೆನಿಸಿಕೊಂಡೇ ನಾನು ನೀಗಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಡ್ಯಾನಿಯಲ್ ೧೨ನೇ ಅಧ್ಯಾಯಕ್ಕೆ ನೀವು ತಾವಿನ ವಚನಗಳನ್ನು ತೆರೆಯಿರಿ. ಇಲ್ಲಿ ನೀವಿರುವ ಕಾಲ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಆಗಮನೆಯ ಗಂಟೆಗಳ ಅರ್ಥವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಬಹುದು."

"ಈ ಸಮಯಗಳು ಮಾನವರ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ ಕಂಡಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈಗ ಅವು ನೀವ ಮುಂದೆ ತೆರೆಯುತ್ತಿವೆ. ಭೂಪ್ರಳಾಯನಗಳೇನು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮೊಳಗೆ ದುಷ್ಟವು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿರಿ. ಪಾವಿತ್ರ್ಯದ ಪ್ರೀತಿ ಮಾನವರ ಅಪಾಯಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿದೆ. ಇದು ದೇವರು ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯರ ನಡುವಿನ ಉಮೆಗಳ ದಾರಿ. ಈ ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ ಇದು ಸತ್ತಿರುವ ಜನಾಂಗದ ರಕ್ಷಣೆ. ಇದೇ ಮುಂದುವರಿಯಬೇಕಾದ ಯುಗದ ವಚನ."