ജീസ് പുഴുപ്പും വെളുത്തയും വരുന്നു, താൻ്റെ ഹൃദയം പ്രകാശിതമാക്കി. അവൻ പറയുന്നത്: "ഞാനു ജീവസംഹാരനാണ്, ജനിച്ചത്, ശ്ലേഷണത്തിലായിട്ടുള്ളവനും ഉയിര്പ്പെടുത്തപ്പെട്ടവനുമാണു. ഹല്ലെലൂജാ! കുട്ടി, വസന്തമഴ പുഷ്‌പങ്ങളുടെ വരുവാൻ മുമ്പേ വരണം എന്നതുപോലെയാണ് ലോകത്ത് നിശ്ചിതമായ സംഭവങ്ങൾ എന്റെ വിജയകരമായ തിരിച്ചുവരവിനു മുന്നെ നടക്കണം. നീ പുഷ്പങ്ങളും സൗമ്യവും വന്നിരിക്കുമെന്ന് അറിയുന്നു, അതുകൊണ്ട് മഴപെയ്ത ദിവസങ്ങളും അനുഭവപ്പെടാൻ എളുപ്പമാണ്. ഇങ്ങനെ താനേയും എന്റെ വിജയകരമായ തിരിച്ചുവരവിൽ നീന്‍ വിശ്വാസവും ആശയും വയ്ക്കണം. അപ്പോൽ ഒരു പുതിയ സ്വർഗ്ഗം, പുതിയ ഭൂമി ഉണ്ടാകും. ദൈവികപ്രണയം സകല രാജ്യങ്ങളും എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളുമെന്നപോലെയുള്ളതായി നീക്കപ്പെടുന്നു."
"ഈ അവസാന യുദ്ധങ്ങളിൽ ശക്തനായിരിക്കണം. നിനക്ക് വിചാരണ ചെയ്യപ്പെട്ടും മിസ്‌കണ്ടുമാറിയാൽ, എന്റെപ്പോലെ തന്നെയായിരുന്നു. പാപികളുടെ വേളയിൽ എന്തെങ്കിലും സമർപിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോൾ ഓരോ കുരിശും ശക്തി ആയിത്തീരുന്നു. ഏറ്റവും ഭയങ്കരം പ്രതികൂലമായവയും ഗ്രഹീതമാകുന്ന സിന്ധുക്രിയകളുമെല്ലാം, സ്വയം മാത്രം കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന ഹൃദയങ്ങളില്‍നിന്നും ഉടലെടുക്കുന്നു. നിനക്ക് ഈ ദൗത്യവും നൽകി, എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്കു തിരികെയുള്ളവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾ പുണ്യമാക്കുക എന്നതാണ്."
"... സാധാരണപടിയിലൂടെ നീന്‍ തന്നിരിക്കണം - എല്ലാം ദൈവത്തിന്, ദൈവത്തെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നതിനു വേണ്ടി - ആൽഫയും ഓമേഗയുമാണ്." അവൻ മെയ്തും വിടുന്നു.