Η Μητέρα του Θεού εμφανίστηκε και είπε προς εμάς:
Ειρήνη σας! Αγαπητοί μου παιδιά, προσεύχεστε, προσεύχεστε, προσεύχεστε. Μετανοήσατε. Δεν έχετε μετανοήσει ακόμα γιατί δεν ξέρετε πώς να ακούσετε τις κλήσεις μου. Αλλάξτε τη ζωή σας. Ευλογώ όλους: στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν!
Το μήνυμα αυτό είναι πολύ σημαντικό: δεν έχουμε μετανοήσει ακόμα γιατί δεν ξέρουμε πώς να ακούσουμε τις κλήσεις της Παρθένου. Τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να ακούσουμε και να ζήσουμε αξιοπρεπώς; Μπορώντας πίστες στον Θεό και εμαυτούς, προσπαθώντας να αποχωρίσουμε οριστικά από όλα όσα δεν ταιριάζουν με τη ζωή μας και μας απέχουν Από αυτόν.
Συχνά δεν ξέρουμε πώς να αποχωρήσουμε από τα πράγματα του κόσμου για την αγάπη του Θεού. Αυτός είναι ένας μακρύς και δύσκολος στάδιο, ένα δρόμος μετανοίας που θα μας συνοδεύει όλη τη ζωή μας. Όπως η Παρθένος μας είπε: ένας δρόμος δοκιμασιών και πάθους, γεμάτος πέτρες και ακανθή. Δεν ομαλός, ωραίος και ανθισμένος δρόμος. Αλλά αυτός που νικά θα έχει την υπόσχεση της ζωής του μέλλοντα στο βασίλειο των ουρανών.
Τι είναι ο κόσμος συγκριτικά με τη αιωνιότητα; Ένα πνοή ανέμου που περνάει γρήγορα, αλλά η αιωνιότητα είναι κάτι που θα διαρκέσει για πάντα και εκεί θα υπάρχει ατελείωτη χαρά:
Ιδε την σκηνή του Θεού με τους ανθρώπους. Θα κατοικεί μαζί τους; θα είναι ο λαός Του, και αυτός, ο Θεός-μεταξύ-αυτών, θα είναι ο Θεός τους. Θα ξηράνει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, γιατί δεν θα υπάρχει θάνατος, ουδέν κλάμα, ουδέ πόνος. Ναι! Τα παλιά πέρασαν! Τότε αυτός που καθίζεται στον θρόνο είπε: Ιδε, κάνω πάντα νέα.(Αποκάλυψη 21:3 έως 5)
Θυμίζομαι ότι στην αρχή των οπτάσεων η Παναγία μας ζητούσε να περιμενουμε και να πιστεύσουμε στη μητρική της προστασία. Δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω τη μητρική της οδηγία και βοήθεια. Μπορούσα να πω με βεβαιότητα, αν ο Θεος και η Παναγία ειναι μαζί μας, που θα εστι κατά μας; Η πρώτη φορά ήταν το έτος 1995. Η Παναγία είχε ζητήσει:
Πάτε στον πατέρα Ομάρ και αναφερθείτε του τι συμβαίνει σας, στη οικογένεια σας. Ροήστε του για τη ζητησή μου για το παρεκκλήσιο, που θέλω να χτιστεί στο τόπο που σας έχω δείξει. Ακουστήκα με προσοχή σε ό,τι θα σας πει. Μην χτίζετε το παρεκκλήσιο πριν συζητήσετε μαζί του και μάθετε τι νομίζει για αυτό που σας έχουν ζητηθεί να κάνετε. Συζητήστε μαζί του για τη συμπεριφορά και τον σεβασμό που πρέπει οι άνθρωποι να έχουν όταν συναντιούνται στο σπίτι του Θεού, και για το πώς οι γυναίκες θα έπρεπε να ντύνονται όταν πάει στην Εκκλησία και στη Λιτουργία. Μην φοβηθείτε, εγώ θα είμαι μαζί σας εκείνη τη στιγμή φωτίζοντας σας.
Πήγαμε να μιλούμε με τον πατέρα Ομάρ: εγώ, η μητέρα μου και ο πατήρας μου. Ακούσε μας προσοχικά και μας έβλεπε με πολύ σοβαρό βλέμμα. Κάποιες φορές βάλλε το χέρι του στο πρόσωπο, σαν να σκέφτηκε, αλλά πάντα μας κοιτάζοντας ακουγώντας τι λέμε. Θυμίζομαι ότι ο πατήρας μου τον ερώτησε,
Τί νομίζειτε για αυτή τη ζητησή της Παναγίας; Μπορούμε να χτίσουμε το παρεκκλήσιο που μας έχουν ζητήσει εκεί στο τόπο που αναφέρθηκε;
Ο πατέρας Όμαρ απάντησε ότι δεν θα ήταν κανένα πρόβλημα ούτε, επειδή ήταν ιδιωτική περιουσία. Που μπορούσε να χτίσει όποιον ήθελε εκεί. Ο πατέρας μου είπε στον πατέρα Όμαρ ότι βρισκόμαστε εδώ για να παραστάλλομαι σε οποιαδήποτε ανάγκη της Εκκλησίας. Θέλουμε να βοηθήσουμε, και αν θέλει την βοήθεια μας μπορεί να μιλήσει μαζί μας. Το πρόβλημα που προέκυψε και μας έλυσε τόσο πολύ ήταν η αντίδραση του πατέρα Όμαρ ο οποίος μας είπε μια πράξη μπροστά μας, αλλά στην εκκλησία, κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, μπροστά στους ανθρώπους, μίλησε εναντίον της οικογένειάς μας. Αυτό μας έκανε να πάθουμε τόσο πολύ. Πολλοί φορές η μητέρα μου επέστρεφε σπίτι κλαίγοντας πολύ και εξαιρετικά ταπεινωμένη, αλλά η Παναγία, στην αρχή των εμφανίσεων, είχε ήδη προειδοποιήσει ότι θα έπρεπε να πάθουμε πολλά και να περάσουμε από πολλές δοκιμασίες αν θέλουμε να παρακαλέσουμε την Καρδιά του Θεού Υιού της και τη Θείοτητά της Αμώμητην Καρδία. Να ελπίζουν όλα αυτά τα παθήματα τουλάχιστον να αφαιρέσουν πολλά ακανθά που τραυμάτιζαν τις Αγιότερες Καρδιές τους.