Korte Biografie

Anne had al op jonge leeftijd van 6 jaar onbewust contact met de hemel. Ze mistte zo veel haar geliefde Mama, die de goede Heer reeds op het moment dat ze 33 was naar Hemself in de hemel nam, enkele dagen na haar geboorte, op 20 augustus 1941.

Haar tante, die haar had aangenomen en opgevoed als haar eigen kind, stookte haar verlangen naar haar moeder in de hemel aan. Ze liep vaak naar haar toe op de begraafplaats om haar droefheid en tranen te vertellen. Ze ontving altijd een troostend antwoord en sprak er met vreugde over. In haar hart had ze de zekerheid dat ze gesproken had met haar mama in de hemel.

Haar ervaringen uit die tijd werden onderdrukt door veel wereldse invloeden. Ze trouwde en kreeg een zoon. Toen problemen ontstonden rondom een ernstige, ongeneeslijke ziekte, roepte ze in haar nood tot de Hemelse Vader. Plotseling zag ze 's nachts aan de sterrenhemel een vaderlijk figuur in een heldere lichtkring.

Hij sprak met haar in een liefdevolle, vriendelijke toon. Hij zei: "Je bent mijn geliefd kind. Ik zal je bewaren en beschermen. Roep vaak naar mij op, want ik zal je horen." Dit gebeurde in 1983, en plotseling leerde ze weer het rozenkransgebed en veranderde haar leven volledig. Ze richtte zich geheel op God en onderging een volledige transformatie. Ze hoorde vaak de zoete stem van de Heilige Moeder.

Pas later wijdde ze zich aan in de Schoenstattbeweging tot de Driemaal Wonderbare Maagd, Koningin en Overwinnaar van Schoenstatt in 1989 in het Verbond der Liefde en in 1991 bezegelde ze het verdiepte Verbond der Liefde.

In 1987 werd haar ongeneeslijke ziekte zo ernstig dat ze hulp zocht en deze vond door constant het rozenkransgebed te bidden. Een liefdevolle familie hoorde van haar lijden, nam haar op en verzorgde haar dag en nacht tot Kerstmis 1991 toen het wonder van haar volledige genezing plaatsvond, want ze had haar leven aangeboden aan het Christuskind in de kribbe.

In 1994 had ze tijdens de Heilige Communie bij haar parochie, Maria Koningin des Vredes, voor het eerst een grote ontmoeting met Christus. Jezus sprak op 23 januari het volgende in haar hart, wat ze toen niet begreep: "Mijn kind, je bent Mij gewillig instrument. Ik gebruik je zoals ik wil. Wees mijn gereedschap uit liefde voor Mij. Uit grote liefde voor jou wil ik je laten rijpen. Ik wil je tot Mij trekken uit grootste liefde voor jou. Laat het gebeuren van jou. Niet jij spreekt en handelt, maar Ik spreek door jou en handel door jou."

Ze antwoordde: "Ja Heer, gebruik mij en laat me rijpen naar Jij toe. Ik ben geheel van U." Dan sprak Onze Lieve Vrouw in haar hart: "Laat Mij je vormen en opvoeden want Ik ben jouw Hemelse Moeder en jij bent mijn instrument en dat van Mijn Zoon. Ik hou van jou." Ze zei: "Ja Heer, ik dank U voor de Hemelse Moeder. Zij is mijn grootste schat op weg naar Jullie."

Ze deed dit met de priester in haar parochie delen.

Vervolgens volgden andere korte tussenkomsten van Jezus Christus tijdens de Heilige Communie. Op deze manier bereidde Hij haar voor op grotere dingen.

Op 22 juli 2004 sloeg het haar als een blikseminslag toen tijdens de Expositie van het Allerheiligst Sacrament aan het altaar in haar parochie, Maria Koningin des Vredes, Jezus luide door haar sprak tot de 5 mensen die aanwezig waren en zich aan haar toonde. De boodschap omvatte: Bekeerling, Belijdenis, Heilige Eucharistie, Rozenkransgebeden en Aanbidding: 'Dien, wees nederig en gehoorzaam, geloof en vertrouw,' onder andere waren Zijn woorden. Jezus had het haar vooraf aangekondigd dat Hij zou spreken, maar zij zelf wist niet hoe het zou gebeuren.

29 juli 2004 was de volgende verschijning en Jezus sprak Zijn boodschappen door Anne luide uit tijdens aanbidding van het blootgestelde Allerheiligst Sacrament. Zij kon er niet tegen.

In de kerk zag zij Jezus en de Heilige Moeder. Ze weenden vaak bittere tranen van bloed. Jezus verscheen in een bruine boetekleed met een doornenkroon of als koning in een rode kleed met kroon en scepter. De Heilige Moeder droeg een lichtblauw mantel bedekt met gouden sterren, die zij over ons allen uitspande. Jezus verscheen nooit zonder Zijn hemelse Moeder. Soms mocht zij de Heilige Drie-eenheid zien.

Daarna ervaarde zij veel vijandigheden en laster, zelfs van sommige priesters, tot het punt om de gelovigen af te wenden. Duisterheden, afstandelijkheid van God zonder troostingen en verlatenissen wisselden met verschijningen, tussenkomsten en vreugden af.

Tussentijds heeft Jezus haar een begripvolle geestelijke begeleider gestuurd die zich vaderlijk en liefdevol om haar zorgt. Daarvoor is zij dankbaar aan de hele Hemel.

De Hemelse Vader over de missie van Anne: "Zij zal deze boodschappen hebben tot het einde van Mijn komst, want het gaat om de grondslag van Mijn 'Nieuwe Kerk'. En Mijn bode Anne heeft deze missie. Zij heeft beloofd Me trouw te blijven met haar geestelijke begeleider en met haar speciale groep, die allen samen de moeilijke weg van Mijn Zoon naar Golgotha volgen. Ze willen met haar naar boven gaan. En zij gehoorzamen mij in al hun stappen." (29 augustus 2009)

"En jij, mijn kleine een, hebt de grootste taak: om de Heilige Eucharistie, de priesters, Mijn Heilig Offermaaltijd, het offermaal van Mijn Zoon en het Allerheiligst Sacrament des Altars voor de 'Nieuwe Kerk' te verkondigen. Dit is jouw grote taak." (29 september 2009)

Zij, mijn bode, zal Mijn waarheden over de hele wereld verspreiden. Zij zal ze uitroepen omdat zij van Mijn waarheid overtuigd is en omdat Ik haar gekozen heb. Niet zij zelf kan in haar onvermogen de waarheid verkondigen, maar Ik Zelf door haar mijn waarheid verkondig via Mijn Internet, dat ik voor deze doeleinde gekozen hebt. (...) Ik heb menselijke angst van haar genomen, want Ik leef in haar en lijd in haar. Waarom lijd Ik in haar, mijn geliefden? Want Ik moet dit lijden vandaag nog eens meemaken en het opnieuw aanzien. Voor deze reden heb ik mijn kleine een gekozen, zodat Ik door haar kan lijden, zodat zij ook vrijwillig deze lijden aanvaardt en voelt dat Ik de enige heerser ben over haar ziel, die zij mij vrijwillig geeft omdat zij Haar wil heeft opgegeven en het met vreugde aan Mij gegeven. Ik leef in haar en werk in haar zoals de Goddelijke Almachtigheid wilt en begeert. (25 januari 2010)

Mijn kleine een doet op dit moment supermenselijke dingen en haar helpers ook. Denk je dat zij het voor zichzelf doet? Nee! Zij doet het voor Mijn Kerk, - voor Mij, de Hemelse Vader in de Drie-eenheid, - uit liefde. Zij geeft zichzelf over aan deze lijden en offers en verzoent met haar geestelijke begeleider, met haar kleine groep. Het is mij aangenaam, - deze groep, omdat zij veel blijft volharden in gebed en offers en verzoening. Zij laat niet af in liefde, ondanks vele vijandigheden en grote offers. (14 februari 2010)

De Hemelse Vader over de Missie van Anne

Ze zal deze berichten hebben tot het einde van Mijn komst, want het gaat om de grondslag van Mijn nieuwe kerk. En deze missie heeft mijn boodschapper Anne. Zij heeft beloofd aan Mij trouw te blijven met haar geestelijke begeleider en met haar speciale groep, allen die samen met haar de moeilijke weg van Mijn Zoon tot op Golgotha zullen gaan. Ze willen met haar naar boven. En zij gehoorzamen mij in al hun stappen. (29 augustus 2009)

En jij, mijn kleine een, hebt de grootste taak: om het Heilige Eucharistie te verkondigen, de priesters, Mijn Heilig Offermaaltijd, de Offermaaltijd van Mijn Zoon en het Allerheiligste Sacrament des Altars voor de nieuwe Kerk. Dit is jouw grote taak. (29 september 2009)

Ze, mijn boodschapper, zal mijn waarheden over de hele wereld verspreiden. Zij zal ze uitroepen omdat zij van Mijn waarheid overtuigd is en omdat Ik haar gekozen heb. Zij kan de waarheid niet in haar onvermogen verkondigen, maar Ik Zelf in haar zal Mijn waarheid verkondigen door mijn Internet, dat ik voor deze doeleinde heb gekozen. (...) Ik heb menselijke angst van haar genomen, want Ik leef in haar en lijd in haar. Waarom lijd Ik in haar, mijn geliefden? Want Ik moet dit lijden vandaag nog eens meemaken en het opnieuw aanschouwen. Voor deze doeleinde heb ik Mijn kleine een gekozen, zodat Ik in haar kan lijden, zodat zij ook vrijwillig deze lijden aanvaardt en voelt dat Ik de enige heerser ben over haar ziel, die zij mij vrijwillig geeft omdat zij Haar wil heeft opgegeven aan mij en het met vreugde aan Mij gegeven heeft. Ik leef in haar en werk in haar zoals de Goddelijke Almachtigheid wilt en begeert. (25 januari 2010)

Mijn kleine een doet op dit moment supermenselijke dingen en haar helpers ook. Denk je dat zij het voor zichzelf doet? Nee! Voor Mijn Kerk doet zij het, - voor Mij, de Hemelse Vader in de Drie-eenheid, - uit liefde. Zij geeft zichzelf over aan deze lijden en offers en verzoent met haar geestelijke begeleider, met haar kleine groep. Het is mij aangenaam, - deze groep, omdat zij veel blijft volharden in gebed en offers en verzoening. Zij laat niet af in liefde, ondanks vele vijandigheden en grote offers. (14 februari 2010)

Mijn kleine een, herinner je er aan: een aardbevende taak wacht op jou: Aardschuivend, wereldveranderend! Kan jij het begrijpen? Nee, jij kunt het niet begrijpen, natuurlijk. Maar ik, jouw liefdevolle Vader, ben daar, ben in je hart in de Drie-eenheid met Mijn Zoon. Hij is degene die lijdt in jou. Hij lijdt angst in je hart. Mijn geliefde kleine een, zoals jij weet, ben jij het voortzetting van mijn geliefde Maria Sieler, die al in mijn glorie is. Roep vaak naar haar op, want zij zal je helpen in deze tijd en in deze kwellingen van jou waar ik ze weer en weer aan jou moet geven, mijn geliefde kleine een. Maar jij zult sterker worden. Jij zult groeien in offer, in bereidheid om alles op jezelf te nemen - uit liefde. (3 april 2010)

En dit priesterlijke werk, dat tot stand moet komen in de opvolging van mijn geliefde boodschapper, die al in mijn glorie is, Maria Sieler, wordt gesticht. Ja, het is mijn waarheid en ik zal geen klein stapje terug doen vanuit deze waarheid. Het was mijn wens en wil voor een lange tijd. En jij, mijn boodschapper, zult volgen in de voetsporen van mijn geliefde Maria Sieler. Jij kunt het doen omdat je ondersteund wordt, - niet uit jouw eigen sterkte, want jij bent een zwak wezen, maar uit goddelijke sterkte. (5 april 2010)

En nu begint een nieuwe tijd, mijn geliefden, voor diegenen die nog steeds de wil van Mijn Zoon Jezus Christus in de Drie-eenheid volledig willen vervullen. Zware lijden zal over mijn kleine boodschapper Anne komen, want ik, Jezus Christus, moet het grootste lijden, de grootste Olijfberguren, in mijn boodschapper lijdend doormaken. Waarom, mijn kinderen? Want ik moet de 'Nieuwe Kerk' stichten, niet willen, maar moeten! Hoelang heb ik erop gewacht dat ik dit niet hoefde te doen. Maar nu is mijn beslissing genomen. Mijn kleine boodschapper zal klaar zijn. Ik heb haar vaak gevraagd en aan haar laten weten dat zij door mijn lijden leeft en lijdt, of ik in haarzelf mag lijden. Zij heeft tegen mij 'nee' gezegd. (...) Ik werk en leven in jou, en jij geeft jezelf op als een offerziel, als een verzoeningsziel vooral voor mijn hiërarchie. (10 april 2010)

Ik heb deze boodschapper voor Mijzelf gekozen en van eeuwigheid af aan tot haar geroepen. Ik heb haar in staat gesteld om door veel ziekten, door veel geestelijke en lichamelijke lijden te leiden. Zij heeft tegen mij een vol 'ja' gezegd dat ik de Nieuwe Kerk verder mag lijdend stichten in haar. Hoe dit eruit zal zien en hoe het plaatsvindt, weet alleen Mijn Hemelse Vader, - Hij alleen. Hij verwacht van jou, mijn kleine boodschapper, je vol 'ja'. (...)
Zij is niets, zij is mijn niets en blijft niets! Zij is mijn bloem van lijden en niks anders! Ik heb haar gekozen en zij zal Mijne wil vervullen. Niet haar eigen wensen kan ze bevredigen, maar Mijne wensen zal zij vervullen! (11 april 2010)

Ja, mijn kleine een, jij zult het moeilijk hebben in deze tijd en zo ook jullie groep. Jullie moeten mijn kleine een ondersteunen, wat niet makkelijk is. Alle verlating en de eenzaamheid die Mijn Zoon opnieuw moet lijdend doormaken voor de stichting van de 'Nieuwe Kerk', want het hele geestelijkheid heeft Mijn Zoon verlaten. Daarom wordt deze kerk vernield. (13 juni 2010)

Mijn geliefde kleine een is voor jou te lijden. De weg van het lijden heeft zich opnieuw openbaar gemaakt voor haar en de weg van het lijden is moeilijk. Ja, zij heeft de taak overgenomen van de mystica Maria Sieler. In haar zal Jezus Christus, Mijn Zoon, willen en moeten lijden om het nieuwe priesterschap. (7 augustus 2010)

Mijn kleine een die deze woorden uitspreekt is volledig in de waarheid van de Hemel. Ik, de Hemelse Vader, heb haar voor eeuwig gekozen. Met vele ernstige ziekten werd zij jarenlang voorbereid op deze grote taak en missie voor de hele wereld. Ja, het is een wereldmissie die zij moet vervullen. En zij is bereid om haar wil verder af te staan en over te dragen aan Mij, de Hemelse Vader in de Drie-eenheid.

Het is niet makkelijk voor jou, mijn geliefde kleine een, deze lijden te doorstaan en te dragen. Zeer ziek ligt je vaak neer en ben je bedlegerig en leidt. Waarom leidt jij, mijn kleine een? Leidt jij voor jezelf? Nee! Dan voor wie leidt jij? Voor de vele geliefde zoons van priesters. Voor de vele bisschoppen, vooral in Duitsland, voor die hoofdpastoren die niet in de waarheid zijn en voor Mijn geliefde Heilige Vader. (...)
Hij wil deze weg van lijden opnieuw gaan door mijn bereide dochter en boodschapper Anne. Ja, zij is de opvolger van de grote mystica Maria Sieler. Tot nu toe was deze mystica onbekend. Jullie, Mijn geliefde, kunnen dit in het aangeboden boek lezen hoe veel lijden zij heeft doorstaan en hoe veel lijden nog wacht op mijn dochter Anne. (4 september 2010)

Jij getuigt van jouw Hemelse Vader in de Drie-eenheid en van jouw allerliefste Moeder die je begeleidt. Jij getuigt van de boodschappen van de Hemelse Vader, want alleen aan jou, mijn geliefde dochter, heeft de Hemelse Vader de volledige waarheid openbaar gemaakt. Er zal nooit iemand zijn die deze boodschappen rechtstreeks ontvangt van de Hemelse Vader en zo durft om ze overal ter wereld te verkondigen. (7 oktober 2010)

Mijn grootste wens is echter dat Mijn Zoon Jezus Christus het 'Nieuwe Priesterschap' en de 'Nieuwe Kerk' in jou, jij kleine menselijke ziel, die ik voor eeuwig heb gekozen, zal lijden, die zichzelf aan mijn beschikking stelt in dit lijden. (7 november 2010)

Mijn geliefde kleine een, hoe belangrijk is deze verzoening hier op Mijn plaats van Wigratzbad voor jou. Hoe lang heb ik al dag en nacht naar deze verzoening van jou verlangd. En jij gehoorzaamt mijn woorden en jij volgt mijn wensen en let op mijn plan en niet op jouw wensen. Jouw wens is anders. Want wie van jullie, Mijn geliefde, wil lijden, in deze wereld - vrijwillig en niet voor zichzelf, maar voor de anderen?
Jij, mijn kleine een, hebt je wil aan mij overgedragen en heb je die wil aan Mijn Zoon gegeven. Hij leidt in jou - Hij zelf. Hij leidt opnieuw het lijden van het kruis. En jij leidt dit lijden ook in jouw ziel mee. Wat dit betekent, mijn geliefde kleine een, hebt jij vaak moeten meemaken toen de angst onmetelijk groot werd bij jou. Dan roept je naar mij en ik stuur jou troost, hoewel je het niet voelt. Ik laat je ook Mijn verlatenheid voelen. Het moet zo zijn, mijn geliefde kleine een. Jij bent veilig en beschermd in mijn handen. (21 november 2010)

Het ben ik, mijn geliefde kinderen, die spreek door dit instrument, ik, de Hemelse Vader. Zo machtig zijn deze berichten die Mijne Kleine Een geeft aan het Internet en zo belangrijk voor de hele wereld. Maar hoeveel priesters, de gehele geestelijkheid, de autoriteiten, luisteren niet naar deze berichten. Op een dag, voordat het eeuwige oordeel, zullen zij worden gevraagd: "Waarom hebt u Mijne boodschappen op aarde afgewezen? Waarom? Waarom bent u gevallen? Konde u alles voor Mij niet doen op aarde? En jullie hebben het niet gedaan. Nu oordeel ik over jullie." (27 november 2010)

Mijn geliefde kleine een, je voelde je verzoeningspijnen weggenomen in de moment dat je klaar was om dit bericht te ontvangen. Ja, mijn kleine een, jij bent Mijn speeltje omdat jij tot Mij beschikbaar staat, jij behoort aan Mij en jij bent Mijn eigendom. Je hebt jezelf volledig gegeven en door jou lijdt Mijn Zoon Jezus Christus. Hij lijdt de nieuwe Kerk in jou en het nieuwe priesterschap. Jij ben de opvolger van Maria Sieler, mijn boodschapper, die je voorafging in deze waarheid en verzoeningslijden. Herinner jezelf altijd dat het het lijden is van Mijn Zoon Jezus Christus in de Drie-eenheid. Jouw lijden zal gaan en komen zoals ik wens. Jij lijdt vandaag voor een bepaalde persoon. Lijd en zij beschikbaar voor mij als vroeger. (5 december 2010)

De Sterfagonie van Christus

Mijn dierbare broeders en zussen in Christus,

op de namiddag van 27 maart 2004, terwijl ik mijn dagelijkse Kruisweg uitvoerde zoals Onze Lieve Vrouw had gevraagd voor deze vastentijd, en terwijl het beloofde gezicht bij de twaalfde Station van de Kruisweg ook weer plaatsvond op de buitenruimte van Schoenstatt in Armadale, W. Australië, vond er een meest uitzonderlijk openbaring plaats die, overeenkomstig Onze Lieve Vrouws verzoek dat ik mijn hart en ziel voor iedereen zou openen, ik met plezier met jullie wil delen.

Het toneel dat ik nu ga beschrijven was, en is zonder twijfel, het meest schokkend en uiterst pijnlijk in de moment dat ik het zag en voelde. In deze visioen zag ik onze Heer Jezus Christus hangen genageld aan het kruis. Het leek alsof ik zoomde in, zoals een camera kan zoomen op een foto, maar in dit geval naar een close-up van Jezus' rug, waar ik duidelijk kon zien dat Hij slechts lapjes huid op Zijn rug had, terwijl de grotere deel van Zijn rug bestond uit bloot vlees met een menigte duidelijke diepe sneden veroorzaakt door het geseling dat Hij zo wreed en onrechtvaardig ontving. En vanuit dit standpunt kon ik duidelijk zien dat het hout van het kruis achter Zijn rug vol was met scheuren en knopen, en de oppervlakte volledig gescheurd was zoals splinters van brandhout gekliefd door een bijl.

Nog steeds verbaasd over wat ik net beschreef, zag ik Jezus winnen van pijn en Zijn rug tegelijkertijd. In feite was het open vlees op Zijn rug blauw van de ruwe onafgewerkte oppervlakte van het kruis. En tegelijkertijd kon ik Hem horen schreeuwen met een meest verschrikkelijke doordringende en pijnlijke stem terwijl de pijn door Zijne Heilige Lichaam schoot. Maar alsof zien en horen dit niet pijnlijk genoeg was voor mij, kon ik Zijn pijn letterlijk voelen terwijl ik het zag en hoorde.

Mijn dierbare broeders en zussen in Christus, ik kan u zelfs maar beknopt beschrijven hoe deze ervaring op dat moment effect had op mij, nu na de gebeurtenis, en ik ben absoluut zeker zal hebben voor de rest van mijn leven vanaf nu.

Deze verschijning van zien en echt voelen van Christus' angst duurde, zo leek het me, uren aan, terwijl ik zowel zag als voelde de pijn van elke beweging die onze Heer maakte, elk keer in een tevergeefse poging om een comfortabelere of minder pijnlijke positie aan te nemen. Bij elke beweging gaf Hij een verschrikkelijke kreun van onuitsprekelijk lijden af, zo'n onuitsprekelijk lijden dat simpelweg niet ophield. Wanneer Hij Zijn rug bewoog, brakken de spijkers in Zijn polsen en zijn gespannen handen openden zich plotseling, waarna pijn tegelijkertijd door Zijn arm naar Zijn schouders en nek schoot, vandaar langs Zijn wervelkolom, over Zijn blootgestelde billen (Hij was volledig naakt aan het kruis), waarmee Hij probeerde Het gewicht van Zijn Heilige Lichaam te dragen, in Zijn lies, dan naar Zijn dijben en benen, totdat ze uiteindelijk Zijn voeten bereikten. Eenmaal deze prikkende pijnen Zijn voeten hadden bereikt, maakten zij Zijn voeten krampen, wat op zijn beurt een prikkelend en onuitsprekelijk lijden door Zijn benen naar de spijkers in Zijn voet stuurde. En zo ging het martelproces van prikkende pijnen verder in de tegengestelde richting waar het was begonnen met het krampen van Zijn rug tegen het ruwe, gespleten hout van het kruis.

Tijdens al deze tijd, terwijl ik dit volledig onmenselijk lijden aanzag, kon ik echt voelen, tegelijkertijd als Mijne Heer, onze Heer, elke enkele pijnlijke beweging door mijn eigen lichaam heen, maar zeker niet bijna zo diep en intensief lijden als Hij erdoorheen ging. Zijn Allerheiligste Aangezicht was volledig bedekt met Zijn Heilige Bloed, met zo veel diepe wonden zowel als gevolg van de geselingsslagen die Hij had ontvangen als de wrede manier waarop de Romeinse soldaten waarschijnlijk op de doornenkroon hadden gedrukt om hem door Zijn schedel heen te laten dringen. Al deze enorme martelingen betekenden dat Zijn Allerheiligste Aangezicht volledig was vervormd en verpest met pijn, en hoe meer Hij dit uitriep, des te meer vervormde Zijn Aangezicht.

Hij schreeuwde zo hard opdat de pijn zou ophouden, maar hoe harder Hij schreeuwde, des te meer nam de pijn toe en des te meer huidafschuringen en doorboringen kreeg Hij aan Zijn Heilige Lichaam van het schreeuwen. Dan zakte Zijn Heilige Lichaam een momentje in elkaar van puur uitputting door het schreeuwen en martelend lijden, met Zijn Heilige Hoofd voorover op Zijn bloedbesmeurde borst vallen, en er was een korte pauze in het schreeuwen - maar alleen voor een kort tijdsbestek, want dan begon Hij te stikken, en door proberen lucht in Zijn longen te krijgen, begon Hij daarom slijm en bloed op te hoesten, wat weer om zijn beurt veroorzaakte dat Hij ging husten. Dit zette vervolgens een kettingreactie van vernieuwde angst, pijn en schreeuwen in gang, terwijl Zijn Heilige Lichaam verder werd afgeschuurd en doorboord aan het ruwe oppervlak van het houten kruis door het hoesten.

Terwijl ik deze meest onmenselijke marteling aanzag, voelde ik plotseling weer al het lijden dat Hij doormaakte. Toen, alsof de scène niet gruwelijk genoeg was, zag ik Onze Lieve Vrouwe, die hetzelfde zagen als ik, naar Hem kijken. En toen onze Heer om hulp roept, schreeuwt Zij ook met Hem in pijn en kwelling, wensend Zijn lijden van Hem af te nemen zo veel een liefdevolle moeder op aarde zou willen wanneer zij zelf zulk een gruwelijkheid bij haar eigen kinderen meemaakt. Dan probeerde Onze Lieve Vrouwe, nog steeds huilend, naar de voeten van onze Heer te reiken om het lijden te verlichten. En toen Hij dit zag, trok Zijn Heilige Lichaam zich in vooruitzicht op de pijn door de aanraking van de open wond door de hand van Zijne Moeder. Dit veroorzaakte op zijn beurt nog meer verwondingen aan Zijn rug en nog meer roepen van pijn. Deze nieuwe uitbarsting van roepen en angst zorgde er weer voor dat Onze Lieve Vrouwe nog meer droefheid en huilen voelde door de volledige machteloosheid. Zij was in een toestand van complete wanhopigheid en Haar hart was volledig verscheurd met pijn, want Zij voelde zich volledig machteloos om het lijden, kwelling en lijden van Haar geliefde Zoon, onze Heer, weg te nemen. Op zijn beurt, ondanks Zijn onbeschrijfelijke lichamelijke lijden, was onze Heer toen completely gebrokenhartig en ontzet. Zijnde de machteloosheid van Zijne geliefde Moeder om Hem te helpen, voelde Hij zichzelf ook machteloos om Haar pijn en droefheid weg te nemen.

Deze scène, die ik probeerde zo nauwkeurig mogelijk te beschrijven, met de onvoldoenden van de Engelse (Duitse) taal om woorden te vinden om mijn gevoelens en sensaties uit te drukken, leek uren te duren, hoewel het in werkelijkheid slechts enkele minuten duurde, me volledig leerend fysiek, emotioneel en vooral spiritueel. Ik kon bijna niet opstaan van de grond in mijn nederig prostrerende positie voor het kruis, want ik huilde ongeremd, maar ik scheurde ook aan elke ledemaat alsof ik doodgeslagen was.

Mijne lieve broeders en zusters in Christus, dit ervaring, die de volgende dag opnieuw zou plaatsvinden bij het 12e Station, was zo realistisch dat als iemand kon zien en voelen wat ik had meegemaakt, en dus ook begrijpen wat zonde echt aanricht met onze Heer en dan met Onze Lieve Vrouwe, geloof ik echt dat we allemaal lang en nauwkeurig zouden nadenken over het opnieuw zondigen. Hoewel Onze Lieve Vrouwe mij dit niet heeft verteld, ben ik tot nu toe ervan overtuigd, deze ervaring zou ongetwijfeld een geschikter boete zijn voor mijn zonden dan enige vorm van boete die men ooit van me is gevraagd door iedere priester in het verleden.

Veel dank, mijne lieve broeders en zusters in Christus, dat jullie mij toestemming hebben gegeven om deze meest buitengewone ervaring met jullie te delen. En ik hoop dat het voor jullie allen van hulp zal zijn.

Ik bid, Zalige Moeder, dat zij die wensen om Uw berichten te lezen of te horen, ze ontvangen met Uw zegeningen, en dat hun hart ook gevuld wordt met Uw genaden en Uw liefde.

Anne doet nog steeds boete voor de Kerk en de wereld.

Bron: www.anne-botschriften.de

Zijne Heiligheid Paus Paulus VI heeft op 14 oktober 1966 het Decreet van de Heilige Congregatie voor de verspreiding van het geloof (Acta Apostolicae Sedis Nr. 58/16 van 29 december 1966) bevestigd dat de publicatie van geschriften over bovennatuurlijke verschijningen toestaat, zelfs als deze geschriften niet zijn goedgekeurd door het “nihil obstat” van de Kerkelijke Autoriteiten.