அமைதியின் அரசியான தாய்மாரின் செய்தி எட்சன் கிளோபருக்கு

நான் முதன்முதலில் பன்னாட்டு மரியாவின் சத்தத்தைக் கண்டது ஒரு வருடம் ஆகும். பிற்பகல், நான் அப்பாரிசிடா தாய்மார் ஆலயத்தில் பிரார்த்தனை செய்யவும், இந்த கருணையைக் குறித்துக் கோபுரமாகத் தங்கியிருக்கும் பன்னாட்டு மரியாவுக்கு நன்றி சொல்லவும் சென்று விட்டேன். சில காலம் முன்பாகவே நான் பன்னாட்டு மரியாவின் முன்னால் வேண்டிக் கொண்டிருந்தேன், அவர் என்னிடமிருந்து அப்பாரிசன்கள் மற்றும் செய்திகளை எந்த நாட்களில் குருவுடன் பேசுவதற்கு சொல்லுமாறு வேண்டும் என்று விண்ணப்பித்திருக்கிறேன். நான் 1994 ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதத்தில், நாசரெத் தாய்மார் திருநாள் அன்று அட்ரியனோபொலிஸ் நகரில் முதன்முதலில் இக்குருவைச் சந்தித்திருக்கிறேன். அவர் அவரது பரிச்சாரர்களுடன் ஆலயத்திலிருந்து பிரார்த்தனை செய்யும் நேரத்தில் இருந்தான். நான்கின் தோழி ஜாக்லீனுடன் சேர்ந்து, நாங்கள் ஆலையைத் தாண்டியபோது, இக்குருவ் மக்களோடு ரொசேரி பிரார்த்தனை செய்துகொண்டிருந்தார். அவர்கள் பிரார்த்தனை முடிந்ததும், அவர் எழுந்து பன்னாட்டு மரியாவைப் பற்றிக் சில வாக்குகளைச் சொல்லினார். நான் அவனைக் கண்டபோது, நான் பன்னாட்டு மரியாவின் சத்தத்தைக் கேட்டிருக்கிறேன், அதில் அவர்கள் என்னிடம் கூறினார்கள்,

அவர் தான். இக்குருவ்தான் நான் தேர்ந்தெடுக்கும் வண்ணமாய் உங்களுக்கு உதவி செய்யும் குரு. அவர் பன்னாட்டு மரியாவின் அப்பாரிசன்கள் மற்றும் செய்திகளைப் பற்றிக் கூறுங்கள்.

நான் எழுந்து, அவருடன் பேசுவதற்கு நினைத்தேன். ஆனால் தாய்மார் என்னிடம் சொன்னாள்:

இப்போது அல்ல. கடவுளும் நானும்தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நேரத்தை எதிர்பார்த்து காத்திருங்கள். இப்பொழுது, அவர் உங்களுடன் பேசுவதற்கு செல்லும்போதே அவரது மனம் திறக்கவும், என் மகனாகிய இயேசுவுக்கும் என்னும் கடவுள் விருப்பப்படுத்துகின்ற வேலையை புரிந்து கொள்ளுமாறு பிரார்த்தனை செய்யுங்கள்.

நான் தாய்மார் சொன்னதைப் போல் செய்தேன். நான்கும் குருவுடன் சென்று அவனிடம் வணக்கமளித்து, அவரது பெயரையும் அவர் எந்த பரிச்சாரையிலிருந்து வந்தவருமா என்பதை அறிந்து கொண்டேன். அவர் என்னிடம் பதிலளிக்கிறார்,

நான் ஜோசப் என்றும், லூசி தாய்மார் பரிச்சாரையிலிருந்து வந்தவனாக இருக்கிறேன்!

பன்னாட்டு மரியா என்னிடம் ஜோசப் குருவுக்குப் பிரார்த்தனை செய்யுமாறு கூறியதில் இருந்து ஏழு மாதங்கள் கடந்திருந்தது. அவர் எனக்குத் தெரிவிக்கவில்லை. ஆகவே நான் ஆலயத்திற்கு சென்று பிரார்த்தனை செய்தேன். என்னுடைய மனத்தில், : தேவி மரியா அவர்கள் தம்மின் முடிவு மாற்றியிருக்கிறார்களா? எதற்காக அவர் மேலும் தெரிவிக்கவில்லை? நான் ஏதாவது தவறான செயலைச் செய்யவேண்டுமாயினும்?

இதனை நினைத்துக்கொண்டிருந்தேன் திருப்பலிக்குள் சென்றபோது, அந்த நாட்களில் ஒரு அசாதாரணமான தெய்வீக உணவுப் பிரசங்கம் நடந்துவிட்டதாக கண்டு அதிர்ந்தேன். நான் உள்ளேயும் பின் பெட்டியில் அமர்ந்து கொண்டிருந்தேன். கண்ணாடிகள் இல்லாமல் இருந்ததால், அவை உடைந்த காரணத்தினால்தான், தூரத்தில் எவரையும் தெளிவாக பார்க்க முடியவில்லை. என்னுடைய கண்களில் நன்றாகத் தோற்றமின்றி இருந்தது. நான்கு மட்டுமே குருவின் குரல் கேட்பதை உணர்ந்தேன். அவனைக் கேட்டு என்னுடைய இதயம் மிகவும் வலிமையாக அதிர்ந்து, திடீரென்று தூக்கியது. என்னுடைய மனத்திலேயே சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன், மெய்யானது! அவன் தந்தை யோசப்!

நான் விஜினின் குரலைக் கேட்டேன், அவர் என்னிடம் சொன்னார்,

இன்று தான்தான் அவனுடன் செல்ல முடியும். எந்த நாட்களில் நீங்கள் தனிப்பிரிவாகப் பேசலாம் என்று கேள்வி எழுப்பு! அவர் சொன்ன நாள், அந்நாளிலேயே செல். அதை விட்டுவிடாதீர். செல்கிறாய் அவனுடன் அனைத்தையும் சொல்லவும், அவரால் சொல்லப்படும்வற்றைக் கேட்பதற்காகக் கவனம் கொள்ளுங்கள்!

விஜினின் வேண்டுகோளை நிறைவேற்றி, நான் தந்தை யோசப் பக்கத்து சென்றேன். அவர் மீது கேட்டேன்,

தந்தை யோசப், என்னுடன் தனிப்பிரிவாகப் பேச முடியும் நாள் என்ன? மிகவும் முக்கியமான ஒன்றைப் பற்றி நீங்கள் விசாரிக்க வேண்டும். உங்களுக்கு நேரம் இருக்கிறதா?

தந்தை பதிலளித்தார்:

நாளையன்று 3 மணிக்கு சாந்த் லூசியா திருப்பலியில் நீங்கள் செல்லலாம், அங்கு என்னைப் பார்க்கும்.

இந்த நாட்களை என் மனத்தில் இருந்து விட்டுவிட முடியாது. அவனைக் கண்டதும் பேசினேன் திருப்பலிக்குள் சென்ற நாள் ஒரு வெள்ளி, மேலும் அவர் மீது சாந்தா லூசியா திருப்பாலியில் தெய்வீகத் தோற்றங்களைப் பற்றிக் கேட்டபோது 01/05/95, செயிண்ட் ஜோசப் தொழிலாளர் விழாவன்று. நான் அவன்தான் எல்லாம் ஏற்பாடு செய்து, அவரது வேண்டுகோளால் என்னை உதவியதாக கண்டேன்.