Nagmula si San Tomas de Aquino. Sinabi niya: "Lupain ang Panginoon Jesus. Nagpapaalam ako upang matulungan kayo na maunawaan kung ano ang naghihina sa kaluluwa habang nasa biyahe papunta sa Mga Kamara ng Pinagsamang Puso. Palagi itong pagmamahal sa sarili. Ang pagmamahal sa sarili ay kaaway ng mas malalim na pagsasampalataya sa pag-ibig. Ang kinalaman nito'y ang pagmamahal sa sarili na nagpapakita ng kakulangan sa kahumihan. Hindi alam ng kaluluwa ang kaniyang puwesto sa harap ni Dios. Hindi siya nakikilala sa mga kamalian at kapintasan niya. Tinatanaw niya ang kanyang malayang pananampalataya bilang 'lahat--hangganan'."
"Tingnan mo, aking mahal na kaluluwa, dapat palagi nating magkasama ang kahumihan at pag-ibig sa loob ng kaluluwa. Ang Banagisang Kahumihan ay nagpapahusay sa Banagising Pag-ibig upang mapatunayan ito bilang walang kinalaman sa sarili. Ang Banagising Pag-ibig naman ang tumatawag sa kaluluwa na maging kahumihanan ng puso. Hindi maaaring tunay na makapagtago ang isa nito kung wala ang iba."
"Ang espirituwal na pagmamahal sa sarili ay isang mapanghinaing palusot ng tunay na banagis. Ang mayroong espirituwal na pagmamahal sa sarili ay naniniwala na siya ang pinagmulan ng mga biyaya na dumarating sa kaniya. Maaring hindi niya ito amin, pero malalim sa loob niya ay hindi binibigyan ni Dios ng karangalan para sa mga biyaya na dumadating sa kaniya. Maari pa siyang magpahayag tungkol sa mga krus na hiniling sa kanya at mga biyaya na natanggap upang maipakita na siya ay isang 'pinili' na kaluluwa. Ang espirituwal na pagmamahal sa sarili ay isa pang anyo ng duplisidad."
"Ngunit kapag ang tunay na Banagising Pag-ibig at Kahumihan ay nagtutulungan sa puso, hinahabol nang mabilis, mabilis ang kaluluwa papunta sa Mga Banal na Kamara ng Pinagsamang Puso, madaling napapalitan ng lahat ng katotohanan."
"Ipahayag ito."