Bugün Aziz Fransis benim önümde görünüp dedi ki:
Dünyaya inin ve şu lütfleri Tanrı'dan dileyerek bu yerini onun varlığıyla kutsayın, çünkü o burada vücudumu olmasını istedi.
Ona uyduğum gibi dizlerimde Assisi'deki kabri önünde dönüp dua ettim. Bazı özel niyetlerle onun aracılığı için yalvardım ve o bana dedi ki:
Hiçbir şeyden korkma. Ben de Tanrı'nın işini yapması için çağırdığında kendimi korkularla ve arzularıyla buldum. Her şeyi onun eline, kalbine bıraktım ve güvenle kollarına atıldım.
Her zaman hiçliğini tanıyın, çünkü yalnız Tanrı büyüktür ve tüm onur ve şan için layıktır. Biz sadece onun fena hizmetkarlarıyz ki lütfu ve merhametiyle onu servet etmeye çağrılmışız, onun büyüklüğünü anlatmak ve mucizelerini ilan etmek için.
Her zaman kibar olun, çünkü Tanrı her zaman insanların gözünde en küçük ve en alçak olanları yükseltir ama kutsal lütflerle zengin ve onun sırlarını bilenlerdir. Ve gururlu ve güçlüyü yıkın ki onlar boştur ve dünyanın fakirleri kadar daha fakat ruhsal yoksulluktan daha kötüdür, çünkü maddi yoksulluktan daha kötü olanı ruhsal yoksulluktur, çünkü kibar ve sadelikle fakir her zaman Tanrı'nın teselli ve yardımını alacaktır ama ruhsal olarak ve göksel şeylerde fakirlere o Tanrının şöyle dediği gibi onlardan bile ne varsa kaybedeceklerdir ve başka biri daha fazla olanına verilecektir, çünkü aşk işlerinde fakat yeteneklerini ve hediyelerini verimli kılmamışlardır.
Her zaman yanınızda yardımcı olmak için buradayım.
Aziz Fransis'in koruması ve aracılığı için teşekkür ettim. Ve o beni kutsadı.