De Twaalf Uren van de Passie van Onze Heer Jezus Christus

De 24 Uren van het Bittere Lijdingspad van Onze Heere Jezus Christus door Luisa Piccarreta, het Kleine Dochtertje van de Goddelijke Wil

Presentatie

Deze teksten zijn een vertaling van het Italiaanse boek, L’Orologio della Passione di Nostro Signore Gesu Cristo, geschreven door Luisa Piccarreta (1865-1947), “Het Kleine Dochtertje van de Goddelijke Wil,” ongeveer in 1914, op bevel van de kerkelijke autoriteit van die tijd, nu Heilige Annibale Maria di Francia. Deze presentatie is grotendeels overgenomen uit het voorwoord van de vierde druk, dat Heiligen Annibale Maria di Francia had geschreven voor de oorspronkelijke Italiaanse versie.

Luisa was zeventien jaar oud (ze vertelt deze feiten in het eerste van dertig zes volumes die zij op bevel schreef). Op de laatste dag van een Kerstnovene, waar Jezus Zichzelf aan haar had voorgesteld om te doen, verraste Hij haar met een bijzonder levendige ervaring van de wonderbare Mysteriën van Zijn Liefde. En Hij zei tegen haar dat Hij wilde overvloedig Nieuwe en Grotere Genaden op haar uitstorten, aan haar andere, nog verhevenere Overvloedigheden van Zijn Oneindige Liefde openbarend, en zij uitnodigde om Hem onafgebroken gezelschap te bieden tijdens de vierentwintig uur van Zijn Smertelijke Passie en dood.

Luisa Piccarreta
Kleindochter van de Goddelijke Wil

Veel later, nadat Luisa al meer dan dertig jaar deze Uren van de Passie intensief in haar binnenste had geleefd, gaf Heiligen Annibale di Francia, die toen de kerkelijke afgevaardigde was voor zaken betreffende Luisa’s geschriften en die op de hoogte was gekomen van dit gebruik van haar, haar het bevel om deze Uren op te schrijven. Zo ontstond dan het boek, The Hours of the Passion of Our Lord Jesus Christ.

Het was toen dat Heiligen Annibale di Francia het voor de eerste keer publiceerde. Op deze editie volgden er zeven andere: vijf in Italiaans en twee in Duits—altijd met de juiste kerkelijke toestemmingen. Het is recentelijk ook in Engels en Spaans gepubliceerd.

Toen Luisa klaar was met het schrijven van de Uren van de Passie, schreef ze een brief die zij Heilige Annibale samen met het boek gaf, die deze opnam in het voorwoord bij publicatie. Uit deze brief kunnen we begrijpen hoe tevreden Jezus is en hoeveel voordelen aan de ziel worden geschonken wanneer men deze Uren dagelijks beoefent als Brood zonder welke men niet kan leven. Hier volgt de brief.

“Ik stuur u eindelijk dit handgeschreven exemplaar van The Hours of the Passion of Our Lord Jesus Christ. Moge het alles zijn tot Zijn grotere Eer. Ik heb ook enkele bladen bijgevoegd waarop ik de Effecten en de mooie Beloften beschrijf die Jezus maakt aan allen die deze Uren van de Passie mediteert.

“Ik geloof dat wie erover mediteert een zondaar is, zal bekeren; als hij onvolmaakt is, wordt hij volmaakt; als hij heilig is, wordt hij heeliger; als hij getempt wordt, vindt hij overwinning; als hij lijdt, vindt hij kracht, genezing en troost in deze Uren; als hij zwak en arm is, vindt hij een geestelijk voedsel en een spiegel waarin hij zich voortdurend kan bekijken en zo mooi en gelijk aan Jezus, ons Voorbeeld, wordt.

St. Annibale di Francia
Kleezon van de Goddelijke Wil

“De vreugde van Jezus is zo enorm wanneer iemand mediteert over de Uren van het Lijden, dat Hij graag zou zien dat er ten minste één kopie van deze meditaties in elke stad en plaats wordt gebruikt. Want dan zou het lijken alsof Jezus Zijn eigen Stem en Zijn gebeden hoorde, die Hij aan Zijn Vader richtte tijdens de vierentwintig uren van Zijne pijnlijke Passie. En als dit ten minste door enkele zielen in elk dorp en elke stad wordt gedaan, belooft Hij zelf dat het Goddelijke Gerechtigheid gedeeltelijk zal worden bedaard, en strafmaatregelen minder zwaar zullen zijn.”

“Eerwaarde Vader: U roept iedereen op. Breng dit kleine werk tot een goed einde, dat mijn Liefdevolle Jezus mij heeft laten doen.”

“Ik zou ook graag toevoegen dat het doel van deze Uren van het Lijden niet zozeer bestaat uit het vertellen van de geschiedenis van de Passie, aangezien er al veel boeken over dit vrome onderwerp zijn en het niet nodig is om nog een te schrijven. In plaats daarvan is het doel reparatie: ons met Jezus te verenigen in elk van de verschillende momenten van Zijne Passie, en met Zijn eigen Goddelijke Wil, een waardige compensatie voor elke van de verschillende beledigingen die Hij ontvangt, en Hem te vergelden voor alles wat alle schepselen aan Hem verschuldigd zijn.

“Daaruit volgen de verschillende manieren om reparatie te doen in deze Uren. In sommige gevallen zegent de ziel Hem, in anderen sympathiseert ze met Hem, in andere prijst ze Hem, troost het lijdende Jezus, vergeldt Hij hem, smacht, bidt en vraagt aan Hem, enzovoort.”

“Dus leg ik de taak op u om het doel van deze Uren bekend te maken bij diegenen die ze zullen lezen.”

Daarom, in elke stad, dorp en natie, laten we zo veel cenacles vormen, waarin de vierentwintig Uren van het Lijden Onzer Heer worden gemediteerd en beleefd. Zoals zoveel levende klokken, laat ze getrouw de uren van elke dag markeren om Jezus gezelschap te houden met onze liefde, ons reparatiewerk en onze dankbaarheid, want Hij wordt niet geliefd zoals Hij verdient. Inderdaad, Zijn eigen kinderen beledigen Hem en kruisigen Hem opnieuw in hun harten door de deur naar Genade en het Goddelijke Wil te sluiten.”

Het gebeurde eens dat Sint-Annibale di Francia bij Luisa thuis ging en vertelde wat er was gebeurd tijdens een van zijn bezoeken aan de Paus (als intieme vriend van Paus Sint-Pius X werd hij vaak door hem ontvangen). Terwijl ze samen waren, wilde hij Hem het boek De Uren van het Lijden Onzer Heer Jezus Christus, dat Hij verspreidde, voorstellen. Zo las St. Annibale enkele pagina's eruit aan de Paus voor, specifiek uit de Uren van de Kruisiging. Op een gegeven moment onderbrak de Paus hem en zei:

“Vader, dit boek moet knielend gelezen worden: Het is Jezus Christus die spreekt!”

Beloften van Jezus voor wie
De Uren van het Lijden bidt

uit de geschriften van Luisa Piccarreta

Volume 11 - April 10, 1913

“Vertel me, mijn Goede, wat zult U geven als beloning aan diegenen die de Uren van het Lijden op de manier doen zoals Gij mij hebt geleerd?”

En Hij: "Mijn dochter, ik zal deze Uren niet als jouw dingen beschouwen, maar als door Mij gedane zaken. Ik zal je dezelfde verdiensten geven alsof ik in het act van mijn Lijdenspassie was. Op die manier laat ik je dezelfde Effecten verkrijgen, overeenkomstig de disposities der zielen. Dit terwiel op aarde - en ik kon jou geen groter ding uit Mijzelf geven. Dan, in den Hemel, zal ik deze zielen voor Mij plaatsen, hen verlichtend met Bliksems van Liefde en Tevredenheid zo vaak als zij de Uren mijns Lijdens hebben gedaan - terwijl zij ook naar Mij schijnen. Wat een Zoete Betovering dit zal zijn voor alle de Zaligen!"

Volume 11 - September 6, 1913

Ik dacht over de Uren van het Lijden die nu zijn geschreven en hoe ze zonder enige aflaat zijn. Zo winnen zij die hen doen niets, terwijl er veel gebeden zijn verrijkt met vele aflaten. Terwijl ik hierover nadenkte, sprak mijn altijd aanbiddelijke Jezus, alzo vriendelijk: "Mijn dochter, men wint iets door de gebeden met aflaten. Maar de Uren van Mijn Lijdenspassie, die Mijne eigen Gebeden, Mijne Reparaties en alle Mijne Liefde zijn, kwamen echt uit de diepte van Mijn Hart. Hebt gij misschien vergeten hoe vaak Ik Mij met u vereende om ze samen te doen, en Ik strafte in Genaden over de hele aarde? Zo is Mijn Voldoening zo groot dat, in plaats van aflaat, ik de ziel een handvol Liefde geef, die oneindige Liefde van onberekenbaar Prijs bevat. Verder, wanneer dingen uit pure liefde gedaan worden, vindt Mijne Liefde Zijn Uitstorting - en het is niet te verwaarlozen dat de schepsel kan verzachtend zijn voor de Liefde van haar Schepper."

Volume 11 - Oktober 1914

Ik schreef de Uren van het Lijden en ik dacht bij mijzelf: "Hoeveel offeranden om deze gezegende Uren van het Lijden te schrijven, vooral om op papier bepaalde binnenste handelingen die alleen tussen mij en Jezus waren!" Wat zal Hij me als beloning geven?"

Laten Mij Zijn Zoete en Aardige Stem horen, sprak Jezus tot mij: "Mijn dochter, als beloning voor het schrijven van de Uren van Mijn Lijdenspassie, zal ik je een kus - een ziel geven voor elk woord dat gij geschreven hebt."

En ik: “Mijn Liefde, dit is voor mij; en wat zal u aan hen geven die ze doen?”

En Jezus: "Als zij ze met Mij en met Mijne eigen Wil doen, dan zal ik hun een ziel geven voor elk woord dat zij zullen uitspreken, want de grotere of kleinere werking van deze Uur van Mijn Lijdenspassie is in de grotere of mindere vereeniging die zij met Mij hebben. Door ze te doen met Mijne Wil, verbergt het schepsel zich binnen Mijn Volition; en aangezien het Mijne Volition is die handelt, kan ik alle Goederen produceren die Ik wil, zelfs door een enkel woord. Dit voor elke keer dat gij ze doet."

Nog een keer klaagde ik bij Jezus omdat, na zo veel offeren om deze Uren van de Passie te schrijven, er zeer weinig zielen waren die ze deden. En Hij: "Mijn dochter, klaag niet. Zelfs als er maar één was, zou je blij moeten zijn. Had ik Mijn hele Passie niet doorstaan om slechts één ziel te redden? Hetzelfde geldt voor jou. Men mag het goede nooit weglaten omdat weinig mensen ervan profiteren; al het kwaad is voor hen die er geen gebruik van maken. Net zoals Mijn Passie Mijn Menselijkheid de Verdienste gaf alsof iedereen gered werd, hoewel niet iedereen gered wordt (omdat Mijn Wil was om iedereen te redden en ik Verdienste kreeg volgens wat ik wilde, niet volgens het voordeel dat de schepsels eruit zouden halen), hetzelfde geldt voor jou: je zult beloond worden afhankelijk van of jijwil zich met de mijne heeft geïdentificeerd, wensend om iedereen te helpen. Al het kwaad blijft over aan hen die, hoewel ze kunnen, het niet doen."

"Deze Uren zijn de kostbaarste van allemaal, omdat ze niets anders dan een herhaling zijn van wat ik deed in Mijn sterfelijke Leven en wat ik voortdurend doe in het Allerheiligst Sacrament. Wanneer ik deze Uren van Mijn Passie hoor, hoor ik Mijn eigen Stem, Mijn gebeden. In die ziel zie ik Mijn Wil - dat wil zeggen, goed willen voor iedereen en wensen om alles te herstellen - en ik voel me gedreven erin te wonen, om te doen wat ze binnen haar doet. Oh, hoe graag zou ik dat in elke stad één enkele ziel deze Uren van Mijn Passie deed! Ik zou Mijzelf in elke stad horen, en mijn Gerechtigheid, die tijdens deze tijden erg verontwaardigd is, zou gedeeltelijk bedaard blijven."

Volume 11 - Oktober 13. 1916

Ik deed de Uren van de Passie en Jezus zei mij: "Mijn dochter, in Mijn sterfelijke Leven waren duizenden en duizenden engelen het gevolg van Mijn Menselijkheid, alles verzamelend wat ik deed – mijn Stappen, mijn Werken, mijn Woorden, en zelfs mijn zuchten, mijn Pijnen, de druppels van mijn Bloed – kortom, alles. Zij waren de engelen die verantwoordelijk waren voor Mijne Bewaking en om mij eer te bewijzen; gehoorzaam aan iedere Wens van mij zouden ze op- en neergaan naar de Hemel om het Vader wat ik deed te brengen. Nu hebben deze Engelen een speciaal ambt, en terwijl de ziel zich herinnert aan Mijn Leven, Mijn Passie, mijn Bloed, mijn Woningen, mijn Gebeden, komen ze rond die ziel en verzamelen haar woorden, haar gebeden, haar daden van medelijden voor mij, haar tranen en haar offers; zij verenigen hen met de mijne en brengen ze voor Mijne Majesteit om voor mij de Glorie van mijn eigen Leven te hernieuwen. De vreugde der engelen is zo groot dat, eerbiedigend, ze luisteren naar wat de ziel zegt en samen met haar bidden. Zo, met welk aandeel en respect moet de ziel deze Uren doen, denkend dat de Engelen aan haar lippen hangen om na te spreken wat zij zegt."

Volume 12 - Mei 16, 1917

Dan vond ik me buiten mijzelf. Ik was midden onder vele zielen - het leek alsof ze zuivere zielen en heiligen waren - die met mij spraken en een persoon noemden die ik kende, en niet lang geleden gestorven was. En zij zeiden tegen mij: “Hij voelt zich gelukkig om te zien dat er geen ziel Purgatorium binnenkomt zonder het merk van de Uren van het Lijdens. Omringd door het gevolg van deze Uren en bijgestaan door hen, nemen de zielen een veilige plaats in. En er is geen ziel die naar de Hemel vliegt, zonder vergezeld te worden door deze Uren van het Lijdens. Deze Uren laten een continue dauw neerdalen van de Hemel op aarde, naar Purgatorium en zelfs in de Hemel.”

Bij dit te horen zei ik tegen mijzelf: “Misschien laat mijn Geliefde Jezus, om het Woord dat Hij gegeven had - dat voor elk woord van de Uren van het Lijdens Hij een ziel zou geven - toe dat er geen geredde ziel is die niet baat bij deze Uren.”

Vervolgens keerde ik terug in mijzelf, en toen ik mijn Zoete Jezus tegenkwam, vroeg ik Hem of dit waar was. En Hij: "Deze Uren zijn de Orde van het Heelal; ze brengen Hemel en aarde in Harmonie, en houden Mij ervan af om de wereld te verwoesten. Ik voel Mijn Bloed, Mijn Wonden, Mijn Liefde en alles wat ik deed, in circulatie gebracht worden; en zij stroomen overal heen om allen te redden. Zoals zielen deze Uren van het Lijdens doen, voel ik Mijn Bloed, Mijn Wonden, Mijn zorgen om zielen te redden, in beweging gebracht worden, en ik voel mijn eigen Leven herhaald. Hoe zouden wezens enig Goeds kunnen verkrijgen als niet door middel van deze Uren? Waarom twijfelt u? Dit ding is niet van jou, maar van Mij. Jij bent het gespannen en zwakke instrument."

Volume 22 - Juni 17, 1927

Na dit vond ik me buiten mijzelf, en terwijl ik mijn Zoete Jezus zocht, ontmoette ik Vader Di Francia. Hij was heel vrolijk, en hij vertelde me: "Weet je hoeveel Mooie Verrassingen ik gevonden heb? Ik dacht niet dat het zo zou zijn toen ik op aarde was, hoewel ik dacht dat ik goed had gedaan door de Uren van het Lijdens te publiceren. Maar de Verrassingen die ik vond zijn Wonderbaar, Betoverend, van een Zeldzaamheid nooit eerder gezien: alle Woorden over het Lijden van Onze Heer veranderd in Licht, mooier dan de andere—allemaal met elkaar verweven; en deze Lichten groeien steeds meer als wezens de Uren van het Lijdens doen, zodat er nog meer Lichten bij de eerste komen."

"Maar wat me het meest verbazingde waren de paar zinnen die door mij over het Goddelijke Wil gepubliceerd werden: elk woord verandert in een Zon, en deze Zonnen, alle Lichten met hun Straalen omringend, vormen zo'n Verrassing van Schoonheid dat men verrukt blijft, betoverd. Je kunt je niet voorstellen hoe verbazingwekkend het was om me te zien midden tussen deze Lichten en deze Zonnen—hoe tevreden ik was; en ik bedankte ons Hoogste Goed, Jezus, die mij de gelegenheid en de genade had gegeven dit te doen. Jij ook, dank Hem namens mij."

Verschillende Methoden om de Urenklok te Houden en te Beschouwen

Heilige Vader Annibale Di Francia raadt enkele beproefde methoden aan voor het waarnemen van de Uren van het Lijdens.

De eerste methode bestaat erin om elke dag één uur van de uurklok te beschouwen door het alleen, met je gezin of met anderen te lezen. Op deze manier kun je alle 24 uren voltooien in de loop van 24 dagen.

Een tweede methode zou kunnen bestaan uit het vormen van groepen van enkele mensen, bijvoorbeeld 4, 8, 12 of mogelijk 24 personen of meer, waarbij iedereen een serieus engagement maakt om één uur van de uurklok te voltooien voor een specifiek tijdsbestek.

De derde methode bestaat erin om ten minste één uur van de Uren van het Lijden elke dag te beschouwen, op het moment van de dag dat overeenkomt met dat uur, om zo in elk geval een innerlijke vertrouwdheid te bereiken met de Uren van het Lijden en ze zoveel mogelijk binnenin te verinnerlijken zodat je hun inhoud spiritueel kunt volgen gedurende de hele dag.

Van Jezus' lijden leren betekent hem zorgvuldig lezen, erover meditieren, het beschouwen, en je eigen leven ervan vormen. Het is niet voldoende om alleen maar te herinneren aan en medelijden te hebben met de lijden van Jezus als iets dat vele eeuwen geleden gebeurde op een verafgelegen plaats; het gaat vooral om ingaan in de Goddelijke Wil, waarin alles aanwezig en bezig is, om zo deel te nemen aan de binnenste daden en lijden van onze Heer, die nu en precies op dit moment plaatsvinden, om Zijn leven in ons te herhalen, te groeien naar Zijn gelijkenis, en om over elke ziel het oneindige waarde, verdienste en effect van Zijn Lijden uit te gieten.

Jezus zelf verklaart dit belangrijke verschil: "Hij die de gebeurtenissen van Mijn Lijden in zijn ziel herhaalt, is essentieel anders dan iemand die alleen maar over Mijn lijden nadenkt en er medelijden mee heeft. De eerste vormt een daad uit Mijn Leven dat mijn plaats inneemt om Mijn lijden te herhalen, en ik voel alsof de effecten en waarde van een goddelijk leven aan mij teruggegeven worden; als iemand alleen maar over Mijn lijden nadenkt en medelijden mee heeft, dan voel ik slechts de gezelschap van die ziel. Maar weet je in wie Ik mijn lijden kan herhalen alsof ze nu gebeuren? In iemand die Mijn Wil als het middelpunt van zijn leven heeft." (24 oktober 1925, volume 18)

Hieruit kunnen we zien dat de Uren van het Lijden niet alleen om lezen gaat, noch is het een devotie, maar om levensvorming: het binnenste leven van Jezus. Op deze manier zullen we dag voor dag meer en meer ervaren dat Jezus echt in ons leeft, niet alleen ons eigen leven, maar Zijn eigen goddelijke leven.

Oorsprong van de Vertaling

“De Uren van het Lijden” werd gepubliceerd door St. Vader Annibale Maria di Francia met de imprimatur van toenmalige aartsbisschop van Trani. Tot zijn dood in 1927 publiceerde vader Annibale verschillende edities, elk met een voorwoord en nuttige instructies.

De teksten hier zijn gebaseerd op de Duitse editie van de “Stundenuhr”, die werd vertaald door Vader Beda Ludwig OSB (1871-1941) en in 1936 gepubliceerd. Het is momenteel beschikbaar als Volume II in de reeks "Das Reich des göttlichen Willens" van het uitgeverij Salvator Mundi.