Benimsiz hiçbir şey yapamazsınız. Dua. Sizi barışımıza kavuşturuyorum!
Ben arkadaşlarımın evinde bin Meryem Ana dua ediyordum. Babam için duaydım. Bugün babam kaybolduğunun üçüncü günüdür. Kalbim gerçekten hiçbir ışık olmadan. Bir derin abis, ruhsal büyük karanlıkta hissediyor gibiyim. Bakire Meryem'e ve İsa'ya dua ediyorum, ama cevap alamıyorum. Onlar bu günler için gittiği gibidir. Her şey bir imtihandır bilmiyorum ve bunu amacım kılıyorum, en kalın karanlıkta da onlara sadık olmak ve ne olursa olsun onları takip etmek. Bu tümünü Amazon'daki Tanrı'nın zaferi için sunuyorum, Itapiranga'ya bir gün gitmek zorunda olan bütün insanlar için dua ediyorum ki, dönüşsünler ve kalblerini Tanrı'a açsınlar.
Ey Efendim, acıklı duamı dinle. Ruhum bin parçaya bölündü. Neden beni duymazsınız ve yüzünüzdeki ışığı gizlez? Senin güzel yüzünü tekrar görmek için ne yapabilir ve katlanabilirim? Bana, ey Efendim, ışığınızı ver!
Bu sözleri söylerken İsa'nın sesini duydum ki bana yukarıdaki mesajı verdi.
Gece annemle birlikte dua ediyordum. Dua sırasında, anne babamla Meryem Ana'yı gördü. Babamın vücudunu kolları arasında tutuyordu. Meryem Ana onu sarıyordu. Baba yere uzanıyor gibiydi. Anne onun öldüğünü zannetti ve ağlamaya başladı, ama kalbimde iyi olduğunu hissediyorum ve anneme inanç göstermesini ve Bakire'nin korumasına ve yardımına bir anne olarak güvenmesini söyledim ki, onu koruyor ve bakıyor.
Anne rahatladı ve dua bitirdi. 01/06/95 tarihinde şafak vaktinde, yaklaşık saat 05:00'de annem dua ediyordu. Dua sırasında babamı gördü; evine dönüyor, sokak köşesini döndüğü sırada arabasıyla geliyor. Anne hemen eve gitti ve baba kapının önünde klaksonsu çaldığı için, her zaman yaptığı gibi kapi açılmasını istediğini söyledi. Anne bizi çağırarak bağırdı: Baban geri geldi! Baban geri geldi! Burada! Anında kalktım ve anneme ne olduğunu soramamasını, onu sevgiyle karşılayıp bakması gerektiğini söyledim ama hiçbir şey sormasın. Baba çok üzgün ve kirliydi. Ne olduğu hakkında hiçbir şey konuşmadık. Onu sevgiye ve kalbimize dolu mutluluğa karşıladık ki evde olduğunu gördük. Ona bakmak ne kadar mutluydum. Bu üç günlük sınav sırasında Tanrı, annem, kardeşlerim ve ben bu ilk kez babama büyük bir aşk duymamı sağladı ve onun hayatımda ne kadar önemli olduğu görünmesini sağladı.
Babayı evimize geri getirmen için Teşekkür ederim, Efendim. Seninle bu kadar minnettarım, ey İsa. Çok teşekkürler Meryem Ana, Aziz Yusuf ve Tanrı'nın tüm Melekleri ve Azizlerine. Ailem Sizin Lordum ve bizim olan her şey ve bizi size ait ediyoruz. Bizimize bakın, çünkü bize aittir. Amen!