Ήταν το Σαββατοκύριακο. Πριν ξεκινήσουμε τη ψαλμωδία του Ροζαρίου, η Παρθένος απροσδόκητα μίλησε στη μητέρα μου όταν ήταν μόνη της στο δωμάτιό της. Η μητέρα μου άμεσα με κάλεσε και με ζήτησε να μεταδώσω στους ανθρώπους το μήνυμα που είχε επικοινωνήσει μαζί της η Παρθένος:
Αγαπητοί μικροί, παραδόστε όλα σας τα προβλήματα στον Θεό. Λέγω σε όλους: πιστεύετε μόνο στον Θεό, στους Θεούς μου παιδιά, και θα λυθούν όλα. Μην χάσετε την πίστη. Σας ζητώ να έχετε μεγάλη πίστη. Αυτό είναι για τώρα. Ευλογούμε σας: στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. Αμήν. Αμήν!
Κατά τις επόμενες ημέρες μας επιτέθηκαν πολύ από τον εχθρό που θέλησε να μας καταστρέψει και να μας εξαπατήσει μιμητώντας την Παρθένο σαν αν ήταν αυτή. Αλλά είχαμε κατανόηση ότι δεν ήταν αυτή. Χρησιμοποιούσε όλες τις δυνάμεις του για να καταστραφεί η οικογένειά μου, θέλοντας να μας αποθαρρύνει ώστε να περαστούμε ως ψεύτες έτσι ώστε κανείς να μη πιστέψει στις εμφανίσεις της Παρθένου.
Η μητέρα μου συχνά πέρασε ανησυχητικές νύχτες επειδή ο διάβολος δεν την άφηνε να κοιμηθεί. Αυτό με απασχοληούσε πολύ. Μπορούσα εύκολα να ξεφύγω από τις παγίδες του, αλλά η μητέρα μου ήταν πολύ κουράσμένη και αποθαρρυμένη επειδή δεν τη λείπωνε για μια στιγμή. Ο δαίμονας συνεχώς της λέει ψεύτικα, άσχημα, προσβλητικά λόγια εναντίον της και την περιπαίζει όλο το χρόνο λέγοντάς της ότι θα την καταστρέψει, απειλώντας τη. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιθέσεις που έχουμε περάσει ποτέ. Δεν ξέρω αν θα υπάρχουν άλλες, αλλά ήταν μέρες μεγάλων δοκιμασιών.
Κατά αυτές τις ημέρες των δοκιμίων δεν είδα την Παρθένο και αυτό αυξάνε το πόνο μου περισσότερο, επειδή δεν είχε απαντήσεις. Αλλά πάντα θυμίζονταν τα λόγια της και το ναι που έδωσαμε στον Θεό και σκέφτηκα: να γίνει όλα κατά τη θέλησή σας και όχι η δική μας. Αυτός ο Θεός και η Παρθένος επέτρεψαν να περάσουμε για να μάθουμε και να καταλάβουμε περισσότερο το δώρο μας και την χάρι που έχουμε λάβει και να αγωνιστούμε περισσότερα για τη σωτηρία των ψυχών.
Ήξερα ότι όλα όσα συνέβησαν ήταν για το έργο του Θεού να πραγματοποιηθεί όπως τον ήθελε κι έφερνα όλα στον Θεό και παρηγορώ την μητέρα μου λέγοντάς της να πιστεύει και να προσφέρει όλα σε αυτόν επίσης. Θυμάμαι ότι η μητέρα μου ήταν σχεδόν στο σημείο που δεν θέλει να δεί ή ακούσει τίποτα άλλο, αλλά τη παρότρυνα να μην παρατηρήσει και να μην δώσει στον διάβολο ανακωχή. Μονάχα ο Θεός και η Παναγία μπορούν να καταλάβουν τι περασμε.
Ο διάβολος θέλησε να μας κάνει να σκέφτομαστε διαφορετικά κι αν επιτέθηκε σε εμάς έτσι και ενεργούσε με όλη τη δύναμή του, ήταν σημάδι ότι αυτό το έργο της Παναγίας, με τις εμφανίσεις της προς εμάς, θα φέρει την ήττα του εδώ στην Αμαζονία κι θα δώσει μεγαλύτερη δοξασία στον Θεό τον Κυρίο μας. Αυτές οι δοκιμασίες διαρκούσαν από τη 3η μέχρι τη 17η Φεβρουαρίου 1996.