De Twaalf Uren van de Passie van Onze Heer Jezus Christus

De 24 Uren van het Bittere Lijdingspad van Onze Heere Jezus Christus door Luisa Piccarreta, het Kleine Dochtertje van de Goddelijke Wil

† Derdeentwintigste Uur
Van 3 tot 4 NM †

Doorboring van de zijde van Jezus met een lans. Afdaling van het kruis

Voorbereiding voor elk uur

Mijn overleden Verlosser! De natuur heeft een kreet van pijn uitgestoten bij Uw vertrek en treurde om Uw pijnlijke dood, herkennend U als haar Schepper.¹ Duizenden en duizenden engelen zweven rondom Uw kruis, rouwend om Uw dood, aanbidtend U als de ware God en begeleidend U naar het Limbo, waar U die talrijke zielen zal verheerlijken die eeuwen en millennia op Uw komst hebben gewacht.

Mijn Jezus! Ik kan me niet losmaken van het kruis, ik krijg genoeg van Uw heilige wonden te kussen, die mij met dringende eloquentie vertellen hoe veel U mij heb geliefd. Wanneer ik Uw verminkte lijk zie, de wonden zo diep dat Uw botten bloot liggen, oh, dan denk ik dat ik moet sterven. Ik wil Uw wonden wassen met mijn tranen, ik wil U zo diep liefhebben dat mijn liefde ze zal genezen en Uw menselijkheid, die volledig onherkenbaar is geworden, zal herstellen tot haar natuurlijke schoonheid. Ik wil mijn bloed schenken om uw anemische aderen op te vullen en U terug naar het leven roepen.

Mijn Jezus, wat liefde niet kan doen! Liefde is leven. Ik wil je leven geven met mijn liefde. Maar als de mijne onvoldoende is, dan geef me Uw liefde, waarmee ik alles kan doen. Zeker zal ik in staat zijn om leven te schenken aan Uw meest heilige menselijkheid.

Mijn zoete Jezus! Ook na Uw dood wilt U mij tonen, ja bewijzen dat U mij liefhebt en een toevluchtsoord voor mij in Uw Hart heeft bereid. Er komt een soldaat die, gehoorzamend aan een hogere macht, zich wil verzekeren van Uw dood. Hij opent Uw zijde met een lans, brengt een diepe wond toe en doorboort Uw hart. Jij, mijn liefde, laat de laatste druppels bloed en water vloeien dat Uw lieve hart nog bevat. Oh, wat zegt deze wond, die liefde heeft geopend, niet tegen mij! Hoewel Uw mond is stilgezwegen, spreekt Uw hart nog steeds, en het spreekt tot mij:

"Mijn kind, nadat ik alles had opgegeven, wilde ik een toevluchtsoord in Mijn Hart openen voor alle zielen door deze lans. Dit open hart zal onophoudelijk roepen naar allen: 'Kom bij Me als je gered wilt worden. In dit Hart vindt u heiligheid en wordt u heilig, in het comfort van droefheid, kracht in zwakte, vrede in twijfel en gezelschap in verlatening. Jullie zielen die naar mijn liefde verlangen, als jullie Mij echt willen liefhebben, dan komt en neemt u een woonplaats in dit Hart van Mijn. Hier vindt u ware liefde voor Me, gloeiende vlammen die jullie volledig zullen ontbranden en opofferen. Alles heeft zijn middelpunt in dit hart. Hier zijn Mijne sacramenten, hier is Mijn Kerk, hier is de puls van haar leven en het leven van alle zielen.' In dit Hart voel ik ook de schendingen van Mijn Kerk, de aanvallen van haar vijanden, de pijlen die haar treffen, de lijden van Mijn kinderen die onder voet worden getrapt. Ja, er is geen beleidiging waarvoor dit Hart van Mijn niet voelt. Daarom, mijn kind, laat je leven in dit Hart van Mijn, verdedig Me, verzoen me en leid Me naar hen."

Mijn liefde! Als een lans Uw Hart voor mij heeft gewond, dan bid ik dat Gij ook mijn hart, mijn neigingen, mijn verlangens en mijn hele wezen met Uwe eigen handen zou wonden. Laat er niets in me zijn wat niet door Uwe liefde is gewond. Ik verenig wat ik lijden met de immense lijden van onze dierbare Moeder Maria, die toen Zij Uw Hart doorgestoken zag, bijna dood was van pijn en liefde.

Mijn Jezus, in dit doorboorde hart van U zullen ik mijn leven vinden. Alles wat ik nodig heb om te kunnen werken, zal ik uit dit hart halen. Dan zijn mijn gedachten niet meer zelfstandig, en als ze komen, maak ik hen tot de Uwe eigen. Mijn eigen wil is ook niet meer zelfstandig, en als hij zich roert, kling ik aan de Uwe. Mijn eigenliefde zal sterven. Als het weer oploopt, neem ik Uw liefde. Jezus, Uw hele leven is mijn leven. Dit is Uw wil, en dit is mijn wil.

Afneming van het kruis

Mijn Jezus die in de dood stierf! Ik zie dat de discipelen zich haasten om u af te nemen van het kruis. Jozef van Arimathea en Nicodemus, die sindsdien verborgen zijn gebleven, willen nu een eerbiedige begrafenis geven, vol moed en zonder vrees voor mensen. Daarom pakken ze de hamer en tong om de heilige maar zo droevige taak te vervullen van u los te maken van het kruis, terwijl Uw Moeder, doorgestoken door pijn, Haar armen uitspreidt om U op Haar schoot te ontvangen.

Mijn Jezus! Terwijl zij u afnemen van het kruis, wil ik ook de discipelen helpen en uw heilige lichaam vasthouden. Met Uw heilige Moeder zal ik U aanbidden, U de zachtheid mijn liefde tonen en dan in Uw hart sluiten, om het nooit meer te verlaten.

Beschouwing en Oefeningen

door St. P. Annibale Di Francia

Na Zijn dood wilde Jezus zich laten verwonden door een lans uit Liefde voor ons. En wij—laten we ons in alles verwonden door de Liefde van Jezus; of lieten we ons eerder verwonden door de liefde van schepsels, door plezieren en door hechting aan onszelf? Ook kou, duisternis en mortificaties, zowel innerlijk als uiterlijk, zijn wonden die de Heer aan de ziel toebrengt. Als wij ze niet uit de Handen van God nemen, verwonden we onszelf, en onze wonden vergroten passies, zwaktes, zelfwaardering—in een woord, al het kwaad. Aan de andere kant, als wij ze zien als wonden die door Jezus worden toegebracht, zal Hij Zijn Liefde, Zijn Deugden en Zijne Gelijkenis in deze wonden plaatsen, wat ons waardig maakt voor Zijn Kussen, Zijn Strekelingen en alle listigheden van een Goddelijke Liefde. Deze wonden zullen voortdurende stemmen zijn die Hem roepen en Hem dwingen om continu bij ons te wonen.

O mijn Jezus, moge Uw lans mijn beschermer zijn die mij verdedigt tegen elke wond van schepsels.

Jezus laat Zich afzetten van het kruis in de armen van Zijn Mama. En wij—laten we al onze vrees, onze twijfels en onze angsten neerleggen in de handen van ons Mama? Jezus rustte op de schoot van Zijne Goddelijke Moeder. En laten we Jezus rusten door onze vrezen en onze bekommeringen weg te gooien?

Allen: Mijn Mama, met Uw moedershanden verwijder al wat mijn hart kan verhinderen om Jesus in mij te laten rusten.

¹ Aarde beeft, rotsen barsten, grafkelders openen zich, doden staan op en de gordijn van de tempel scheurt.

Offer en Dankbaarheid