Jezus komt in wit met veel licht om Hem heen en om Zijn Hart. Hij zegt: "Ik ben Jezus, geboren als mens. Hoe kan ik je de grenzen van Mijn Hart beschrijven? De ziel die leeft in Mijn Goddelijke Liefde begrijpt dat Ik hem altijd heb geliefd en altijd zal liefhebben. Hij begrijpt dat elk kruis een overwinning is als het aan Mij wordt overgedragen. In die overdracht ligt de verdienste voor elke ziel. Hoe dieper de overdracht, hoe groter de verdienste. De ziel in unie met Mij in Goddelijke Liefde weet dat niets waarde heeft behalve heiligheid en zalving. Iedereen op weg, ieder hindernis waar de ziel tegenaan loopt, is ofwel door zijn vrije wil of een beproeving van Satan."
"De diepten van Mijn Hart zijn volledige rust. Het is in de stilte van je ziel dat je dit hebt gevoeld - in het verafgelegen treinfluitje 's nachts - in het gezang van een vogel als je op een lenteochtend ontwaakt - in het hymne van krekels als de avond valt in de lente. Al deze dingen zijn blikken op het Nieuwe Jeruzalem en unie met Mijn Goddelijke Liefde."
"Mijn Moeder komt bij jou op de zoete bries van de hemel - de geur van rozen. Zij wil dat je begrijpt dat het Haar genade en jullie inspanningen zijn die jou dieper in deugd brengen, net zoals de geur van een roos je dichter naar de bloem trekt."
"Zelfliefde werkt het tegenovergestelde. Het trek je weg van Mij. Het is wat jullie willen in aanzien bij de wereld of comfort en troost. Pogingen tot heiligheid zijn altijd vruchtbaar door genade wanneer ze oprecht zijn. Dit is weer eens een 'eenvoudige' oproep, maar moeilijk in de ogen van de wereld."