Wtorek, 25 kwietnia 1995 roku

Wizja

Otrzymałem wizję siebie jako małego dziecka. Skakałam po drodze wiejskiej. Nagle natknęłam się na kamień i upadłam. Widziałam, jak Matka Boża podniosła mnie i odkurzyła. Powiedziała mi, aby kontynuowałam drogę naprzód i pokazała kierunek. Usłyszałam wewnętrzny głos: Droga to ścieżka świętości przez Świętą Miłość. Kamień to ludzka wada. Potknąłeś się nim, bo chwilowo odwróciłeś oczu od drogi w obecnej chwili. Ale zobacz, Matka Boża nie przekierowała cię, aby cofnąć się lub wrócić na początek ścieżki. Zakłamała cię kontynuować naprzód – tylko przypominając, byś był święty w obecnej chwili, trzymając oczu na drodze, którą ona ciebie woła. Jeśli jest tak miłosierna wobec twoich błędów, ty też musisz wybaczać błędy innych.