Był Dzień Matki. Matka Boska ukazała się mojej mamie ponownie, pokazując jej tym razem swoje Niepokalane Serce, wewnątrz klatki piersiowej całkiem przeźroczyste, jak bardzo jasny kryształ, mówiąc do niej:
Moje Serce jest takie... Teraz takie, teraz takie...
I pokazała jej to, co trzymała dzień wcześniej. To, czego moja mama sądziła, że jest kawałkiem mięsa, przemieniło się w martwe dziecko, całe okrwawione. A Dziewica dodała:
To aborcja! I aborcja to ciężki grzech! Każdy, kto dokonał aborcji, musi iść do spowiedzi u księdza, płakać i walczyć na podłodze w pokucie, a nigdy więcej nie przestawać modlić się. Tylko wtedy może uratować siebie!
Moja mama pamiętała, że już miała dwie poronienia. Matka Boska wówczas powiedziała do niej:
(*) Niezależnie od tego, pokutuj teraz!
Matka Boska zapytała ją,
Jeśli to byłoby teraz, co byś zrobił?
Moja mama odpowiedziała jej,
Zrobiłabym wszystko, aby nie poronić i nie stracić moich dzieci! (Moja mama poszła wtedy do księdza, by się spowiedzieć i poprosić o przebaczenie.)
Matka Boska pokazała jej wówczas wizję:
Patrz! Tak wyglądają Wolnomularze...
Moja mama widziała wielu mężczyzn ubranych w czarne szaty, palących się w piekielnym ogniu.
...bo Wolnomularstwo jest sektą diabła i jeśli umrzesz jako wolnomularz, idzieś prosto do piekła!
W tym samym dniu, popołudniem, Matka Boska ponownie pokazała mojej mamie mego brata Quirino, który siedział na jej kolanach. Obaj stali bardzo blisko mojej mamy. Dziewica wtedy przemówiła do niej:
Już pokazałam ci syna trzy razy, a ty jeszcze nie rzuciłeś mu pocałunku. Rzuć mu pocałunek!
Moja matka zrobiła to, o co prosiła ją Matka Boża - rzuciła pocałunek mojemu bratu, a także Matce Bożej i Jezusowi, dziękując za wszystko, czego była świadkiem.
Te objawy Matki Bożej z moim bratankiem do mojej matki były pedagogiką macierzyńską, którą Matka Boża wykonywała dla niej. Matka Boża powoli uzdrawiała moją matkę ze swojej głębokiej bólu spowodowanej niespodziewaną stratą mego brata. Moja matka bardzo cierpiała z powodu jego śmierci, myślę, więcej niż wszyscy my w domu. Mogę stwierdzić, że moja matka ma wrażliwą duszę, czystą, bez złego i delikatną. 1 września 1989 roku, dnia śmierci mego brata, nie była ona wtedy w domu. On był w centrum Manaus z moim ojcem, robiąc zakupy dla naszego domu. Gdy wróciła do domu, mój brat już zmarł, jego ciało było przywożone z IML. Ludzie powiedzieli jej tę nowinę nagle, bez żadnej przygotowania. To była najbardziej smutna rzecz i spowodowała jej ogromny ból i wielkie zmartwienie. Mój brat zginął w wyniku wypadu domowego podczas gry. Moje braty i ja byliśmy wtedy bardzo młodzi i nie wiedzieliśmy, co zrobić, aby mu pomóc. To sąsiedzi pomocy nam, ratując nas i odwożąc go natychmiast do szpitala. Najbardziej bolesne dla mojej matki było to, że gdy była już w domu, musiała przyjąć i zobaczyć ciało mego brata wchodzące przez bramę domową do trumny. Moje serce i te naszych braci nie mogły jej pocieszyć w tym smutnym momencie. Moja matka spędziła godziny i godziny płacząc nad ciałem mojego brata. Ja mógłam tylko pójść do swojej sypialni i płakać, ale płakałam patrząc na obraz Matki Bożej ubranej w biało, który był na okładce książki o jej objawach w Fatimie u trzech małych pasterzy. Tak zaczęłam ponownie modlić różaniec, co przybliżyło mnie do Boga i Matki Bożej, gdy miałam tylko 16 lat.
(*) Matka Boża powiedziała to mojej matce z powodu złej przyczyny, dla której straciła tych dwóch dzieci wcześniej, ponieważ nie dbała dobrze o swoją ciążę, unikając sytuacji, które ją rozgniewały i zagroziły jej stratą dziecka, szkodząc im. Słysząc Dziewiczę, moja matka bardzo płakała i prosiła ją o przebaczenie oraz poprosiła syna Jezusza, aby też jemu ją wybaczono.