Ειρήνη σας!
Τεκνα μου αγαπημένα του ιεράς Καρδίας μου, εγώ είμαστε ο Σωτήρας σας, ο Κυριός μας Ιησούς Χριστός! Αυτή τη νύχτα αφήνω τις ευλογίες μου σε κάθε ένα από εσάς που είναι παρόντες. Ευλόγησε ιδιαίτερα τα παιδιά. Αφού έλατε πάντα προς εμένα, τα μικρά παιδιά! (Μκ 10:14)
Τεκνα μου αγαπητά, σας αγαπώ και έχω όλους σας κάτω από το μάντιλο μου, και τοποθετώ όλα σας μέσα στη ιερά Καρδιά μου.
Παιδιά μου, διαβάστε τον Λόγο μου. Ακούστε τον και εφαρμόσετε τον στις ζωές σας. Διαβάστε τον και θα δείτε τι έχω προγραμματιστεί για κάθε ένα από εσάς: Λόγοι Ζωής Αιώνιας, Δύναμη και Παραμυθία για τις σκοτεινές εποχές που ζείτε.
Παιδιά μου, σας αγαπώ και πάσχω για κάθε ένα από εσάς που χάνεται στον δρόμο της αμαρτίας.
Τεκνα μου αγαπητά, ακόμα κι σήμερα είμαι προσκεφαλαίωμένος στο Σταυρό λόγω των αμαρτιών κάθε ενός από εσάς. Μην ζείτε σε αμάρτια, τα παιδιά μου! Ομολογήστε σε εμένα. Να είναι καθαρά καθημερινά. Ετοιμάσετε τους εαυτούς σας, τεκνα μου, γιατί δεν γνωρίζετε την ημέρα ή τη ώρα που θα έρθει ο Υιός του Ανθρώπου. Η Βασιλεία μου είναι κοντά, πολύ κοντά, και ιδού, έρχομαι ως κλέφτης. Δεν ξέρετε ποια μέρα θα είναι αυτή η ημέρα. Άνοιξτε τις καρδιές σας, γιατί είμαστε όλο το σας και η ζωή σας. Έχω όλους σας μέσα στη Καρδιά μου. Ευλογώ σας: στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
(¹) Όλοι οι αμαρτωλοί ήταν οι συγγραφείς της πάθους του Χριστού. Στο μαγιστέριο της πίστης της και στο μαρτυρία των αγίων της, η Εκκλησία δεν έχει ξεχάσει ποτέ ότι "οι αμαρτωλοί ως τέτοιες ήταν οι συγγραφείς και τα όργανα όλων των παθών που υπέφερε ο Θεϊκός Λυτρωτής. Θυμίζοντας ότι οι αμαρτίες μας επηρεάζουν τον ίδιο τον Χριστό, η Εκκλησία δεν διστάζει να αποδώσει στους Χριστιανούς την πιο σοβαρή ευθύνη για τις βασάνους του Ιησού, μια ευθύνη που έχουν συχνά καταλογίσει σχεδόν αποκλειστικά στους Εβραίους:
Πρέπει να θεωρούμε όσους συνεχίζουν να πτώσουν σε αμαρτία ως ένοχοι αυτού του τρομερού λάθους. Επειδή είναι οι εγωιστικές μας αμαρτίες που σέρναν τον Κύριο ημών Ιησοῦ Χριστόν στην βασάνιση του σταυρού, οπότε όσοι έχουν βουτήξει σε ταραχή και κακό "από την πλευρά τους ξανά σταυρώνουν τον Υιό του Θεού και τον εκθέτουν σε υποτιμήσεις" (Εβρ. 6:6). Και είναι αναγκαίο να αναγνωρίσουμε ότι η εγωιστική μας αμαρτία, σε αυτήν την περίπτωση, είναι μεγαλύτερη από εκείνη των Ιουδαίων. Γιατί, όπως μαρτυρεί ο Απόστολος, "αν γνώριζαν τον Βασιλιά της δόξης, ποτέ δεν θα τον είχαν σταυρώσει" (1 Κορινθ. 2:8). Εμείς όμως κάνουμε δηλώσεις ότι τον γνωρίζουμε. Και όταν τον αρνούμαστε με τις πράξεις μας, σε κάποιο τρόπο ανεβαίνουμε τα φονικά χέρια μας εναντίον Του. Οι δαίμονες, τότε, δεν είναι αυτοί που τον σταυρώσανεν; είσαι εσύ που τον σταυρώνεις μαζί τους και συνεχίζεις να τον σταυρώνεις, χαριζόμενοι σε κακίες και αμαρτίες . (Κατηχητικός Καθολικής Εκκλησίας, σ. 170, 598)