Sizlerle barış olsun!
Kutsal Kalbimin çocuklarım, ben sizin Kurtarıcımız ve Rabbiniz İsa Mesih'im! Bu gece her birinize buradaki varlığınıza kutsamalarımı bırakıyorum. Özellikle çocuklara kutsama yapıyorum. Küçükler bana daima gelsin! (Mk 10:14)
Küçük çocuklarım, sizi seviyor ve hepinizi altımda bulunduruyor, size hepsini Kutsal Kalbime yerleştiriyorum.
Küçüklerim, Kelimi okuyun. Dinleyin ve hayatınızda uygulamaya çalışın. Okuyunca her biriniz için ne hazırladığımı göreceksiniz: Sonsuz Yaşam Sözleri, Karanlık zamanlarınızda Güç ve Teselli.
Küçüklerim, sizi seviyor ve günah yolunda kaybolan her biriniz için acı çekiyorum.
Küçük çocuklarım, bugün bile size göre Haç'a çivileniyorum. Günaha yaşamayın, çocuklarım! Aklınızı temizleyin. Her gün saf olun. Hazır olun küçüklerim, Çünkü İnsanoğlu'nun gelmesi için ne gündüz ne de saati bilmiyorsunuz. Krallığım yakındır, çok yakın ve bakın ben bir hırsız gibi geleceğim. O günün hangi saat olacağını bilemezsiniz. Kalblerinizi açın, çünkü sizin her şeyiniz ve hayatınızım. Sizi hepsini kalbime alıyorum. Size kutsama yapıyorum: Baba, Oğlu ve Kutsal Ruh'un adıyla. Amen.
(¹) Tüm günahkârlar Hristos'un acısını yazarlardı. İnanç magisteriyumuza ve azizlerimizin şehadetine göre, Kilise asla "günahkarların kendileri olarak Divin Kurtarıcımızın yaşadığı tüm acıları yazarları ve aracıları olduklarını" unutmamıştır. Hristos'a etkilediğimiz günahlara dikkat ederek, Kilise Hristiyanlara İsa'nın işkencelerinde en ağır sorumluluğu yüklemekten çekinmez: bu sorumluluktan Yahudi'leri neredeyse tek başına suçlamakta çok sık görüldü:
Bu korkunç günahın suçlularını olarak kabul etmeliyiz kimler tekrar tekrar günaha düşüyorlar. Çünkü bizim günahlarımız Rabbi İsa Mesih'i çarmıha gerilmeye zorlamıştır; bu yüzden, "kendileri ahlaksızlık ve kötülük içine batmışlardır" diyenlere göre, "onların tarafından Oğul Tanrı'yı yeniden çarmıha geçirmişlerdir ve onu alaya alınmaya maruz bırakmıştırlar"(Heb 6:6). Ve bunu kabul etmemiz gerektiğini unutmamalıyız ki, bu durumda bizim günahımız Yehudilerinkinden daha büyüktür. Çünkü Havari şöyle tanıklık eder: "Eğer onlar Şeref Kralını biliyor olsaydılar, onu hiçbir zaman çarmıha geçirmezlerdi" (1 Kor 2:8). Biz ise onun bilindiğini ilan ediyoruz. Ve eylemleri ile O'na inkar ettiğimizde, bir anlamda katil elimizi Ona karşı kaldırıyoruz. Şeytanlar da onu çarmıha geçirmiş değildir; siz onlarla birlikte onu çarmıha geçirdiniz ve günahlarıyla ve kötülüklerle O'na tekrar tekrar çarmıha geriliyorsunuz . (Katolik Kilisesinin Katekizmu, s. 170, 598)