شنبه، ۲۰ نوامبر ۱۹۹۳

خداوندم در سفید حاضر است و می‌گوید: "تسبیح برای عیسی." من پاسخ دادم, "اکنون و همیشه." او گل‌هایی دارد که از پیشش جاری هستند. آنهایی که نزدیکتر به دل اش هستند بزرگ‌تر اند، سپس کوچکتر شده‌اند وقتی پایین می‌روند. او می‌گوید: "این برای نشان دادن فاصله بیشتری شما را از دل من دارید، نیرومندی برکت کمتر است و بنابراین هنگامی که روی برکتی دل من تکیه کنید همه آنچه نیاز دارید دریافت خواهید کرد. من هر یکتان را به عنوان تابوت‌های پیام‌هایم در مورد قدسیت استفاده می‌کنم و آرزو داریم این پیغام را پخش کرده و برای تمام کسانی که ملاقات می‌کنیم، این پیغام باشید. زیرا اینجا دانه‌ها از هم جدا خواهند شد؛ گندمی که با کاه; آنهایی که قدسیت انتخاب می‌کنند و آن‌هایی که ترک کردن گناه را نمی�یستن; آنهایی که برای ایمان واقعی تصمیم می‌گیرند، آنهایی که برای نظر عمومی معاصر تصمیم می‌گیرند." او به من یک مسیر طولانی از مردم نشان داد - برخی مستقیم سفر می‌کردند، بعضی راست و بعضی چپ. او می‌گوید: "فقط راهی که به دل من می‌رود به دل پسرم می‌رسد." او ما را برکت داده و رفته است