നവംബർ 20, 1993 ന്‍ ശനിയാഴ്ച

അമ്മയ്‍ വെളുത്ത നിറത്തിലുള്ളവരും പറഞ്ഞത്: "ജീസസ്ക്ക് പ്രശംസ കേൾപ്പൂക്ക." എനിക്കു മറുപടി നൽകിയതെന്നപോലെ, "ഇപ്പോൾയും ശാശ്വതവും." അവരുടെ ഹൃദയത്തോട് അടുത്തുള്ളവ പക്ഷേ വലിയവയാണ്. അത് താഴെയായി പോകുമ്പോള്‍ ചെറുതായിത്തീരുന്നു. അവർ പറഞ്ഞു: "എന്റെ ഹൃദയം മുതൽ ദൂരെ നിങ്ങൾ ഇരിക്കുന്നതനുസരിച്ച് അനുകമ്പയും കമഴ്ന്നുപോവുകയും ചെയ്യും, അതിനാൽ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ അനുകമ്പയിൽ ആശ്രിതരാകുമ്പോൾ നിങ്ങള്‍ എല്ലാം വേണ്ടത് ലഭിക്കുന്നു. ഞാൻ നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരെക്കൂടി പാവനതയുടെ സന്ദേശങ്ങളുടെ തബർണാക്കലുകളായി ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്, കൂടാതെ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അങ്ങനെ ചെയ്യുകയാണ് എല്ലാ മാനുഷ്യർക്കും ഈ സന്ദേശം പ്രചരിപ്പിച്ച് അവരെക്കൊണ്ട് ഈ സന്ദേശമാകുന്നതു്. കാരണം ഇവിടെയാണു തണ്ടിനെ പിരിച്ചെടുക്കപ്പെടേണ്ടത്, ധാന്യവും കളയും; പാവനത തിരഞ്ഞെടുത്തവർ അല്ലെങ്കിൽ ദോഷം ഉപേക്ഷിക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുന്നവരും; സത്യസന്ധമായ വിശ്വാസത്തിനു തീരുമാനമെടുക്കുന്നവരും സമകാലിക മതിപ്പിന് തീരുമാനം എടുക്കുന്നവരും." അവർ നീളം കൂടിയ ഒരു പാതയിലൂടെയുള്ള ജനങ്ങളുടെ ദൃശ്യം കാണിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു - ചിലർ സ്ത്രീറ്റ്, ചിലർ വലത്തോട്ട്, മറ്റു ചിലർ ഇടത്തോട്ട് പോകുന്നു. അവർ പറഞ്ഞു: "എന്റെ ഹൃദയത്തെക്കൂടി പോകുന്ന പാത മാത്രമേ എന്റെ മകനിന്റെ ഹൃദയം വരെ നീങ്ങൂ." അവർ ഞങ്ങളെ ആശീര്വാദം നൽകിയും പോവുകയും ചെയ്തു.