6 Nëntor 1993

Zoja është këtu me të bardhë dhe thotë: "Lavdi Jezu Krishtit." Unë u përgjigja, "Tani dhe gjithmonë." Ajo ka lule që bien në rrymë para saj. Atët që janë më afër Zemrës së Saj janë të mëdha, pastaj bëhen më të vogla ndërsa zbresin poshtë. Ajo thotë: "Kjo është për t'u ilustruar se sa më larg je nga Zemra ime, aq më e dobët është graci, dhe kështu kur varet në gracën e Zemrës sime ti po marri gjithçka të nevojshëm. Unë po përdor çdo një prej juve si tabernakule të mesazheve time për shenjtërinë, dhe unë dëshiroj që ta shpërndani këtë mesazh dhe t'i jeni ky mesazh të gjithëve me të cilët takohen. Sepse këtu gruri do të ndahet nga rrapi; ata që zgjedhin shenjtërinë dhe atyre që nuk e lënë mëkatin; ata që vendosin për besimin e vërtetë, ata që vendosin për opinionin kontemporan." Ajo po m'e tregon një rrugë të gjatë njerëzish - disa po udhëtojnë drejtpërdrejti, disa në të djathtë dhe disa në të majtë. Ajo thotë: "Vetëm rruga që shkon tek Zemra ime çon te Zemra e Bijës sime." Ajo na bekoi dhe u largua.