Zoja u shfaq me Birin e saj Jezu Krishtin dhe Shën Mikel Arkangjelin në një vizion mbi një tokë të Itapiranga. Nena ime pati këtë vizion, duke qenë në rezidencën tonë në Manaus. Nga ku ajo qëndronte, ajo pa Zojën e Beftuar në Itapiranga, me Jezu dhe Shën Mikelin. Ajo shpjegoi se dukej siç ishin shumë afër saj. Kjo shfaqje është shumë e rëndësishme dhe e rëndësishme, sepse flet për një nga kërkesat e Zojës që do të ketë shumë pasqyrime në historinë e shfaqjeve: ndërtimi i kapelës në nderim të saj, Mbretëreshën e Paqes. Këtu ajo tregon dëshirën e saj për të u nderuar me këtë titull në Itapiranga për herë të parë.
Unë deshiroj që ti ta bëni një kapelë të vogël këtu prej thurje. Këtu, në shtetin e Amazonasit, unë kam zgjedhur qytetin Itapiranga për fundbotën. Në vendet tjerë, ku po ndodhin shfaqjet time dhe po jap mesazhet e mia, po mbarojnë. Dhe këtu, në Itapiranga, do të fillojë.
Në këtë ditë gjithashtu, Zoja flasi me nenën time për vdekjen e vellait tim Quirino, i cili ndodhi në vitin 1989:
Kur Biri im Jezu Krishti vdiq, unë pat fat të mbaj Bodyn e tij mbi gju. Koka e tij qendroi mbi krahun tim të djathtë. Shiko.
Nena ime pa Jezu, në gjunjët e Zojës së Paqes, kur ata e ulën vdekje nga kryqi.
...por unë jam Unë. Dhe kur djalin tënd Quirino vdiq, ti nuk ke fat për ta mbajtur trupin e tij mbi gju, por unë dhe Biri im Jezu Krishti e mbajtëm trupin e djali tënd në gjunjët tuaja. Shiko.
Nena ime pa vellain tim të vdekur, me kokën mbi krahun e majtë të Zojës së Paqes dhe pjesën tjetër të trupit në gjunjët e Jezu Krishtit. Doret e Zotit tonë Jezu Krishti ishin poshtë trupit të Quirino, hapur, duke mbajtur trupin e tij. Nena ime qau shumë dhe Zoja i tha asaj,
Qa, bijë ime, mund t'i qesh. Kjo është hera e fundit që do të qash për djalin tend. Në ditën e vdekjes së djalit tënd, kur u kthye në shtëpi dhe ulur në sofë, po doni ta vdisni gjithashtu, por sepse iu lutët një pak energjije të Birit tim Jezu Krishti dhe ime për t'u përshtatur me atë ngjarje, se nese do të vdiste shpresimi do të ishte më i madh për bashkëshortin tend dhe fëmijët e tjera dhe anëtarët e familjes, ju u përgjigjën, dhe në atë moment unë dhe Biri im Jezu Krishti ju vendosëm edhe ne gjunjët tona. Kjo ishte hera kur mund të fryhet dhe kërkuat ujë për ta pirë.
Ju ishtë shumë nënëzore dhe të vogla, por nuk na fyenë as Me as Birin tim Jezu Krishti. Kjo janë cilësitë kryesore tuaja. Ju thoni vetëm: Pse vdiq Biri im? Pse? Dhe unë dhe Biri im Jezu Krishti ju përgjigjëm përsëri: sepse dëshironte të bëhej një Engjëll dhe një Shënjt i Zotit.
Tani ju ndjehen vetëm gëzuar se u treguam djalin tuaj siç është aty në qiej, të veshur si një Engjëll, por do t'i ndjeni edhe më shumë gëzim kur ta takoni atë ditën aty në Lavdinë e Zotit. Si këngën e vogël që i thash djalin tim për tu mësua juve në ëndërr për të ju konsolluar. Flasni për këngën tuaj të vogël:
Leva, Leva, fëmijë i dhimbjes
Në gëzimin e një që po shkon
Me shpërblim se do të takosh atje
Do t'i ndiej atë lavdi, i lumtur, i lumtur!
(¹) Friari Roberto ishte prifti fshatar që u mësoi shumë nënës time kur ajo ende ishte e re dhe jetonte në Amaturá, brenda Amazonasit, me gjyshërinjtë tim José Bernardo dhe Emiliana. Ai ishte një frater kapuçinë i cili vdiq më 10 mars 1989. Ai ishte një prift që kërkonte respekt për gjuhën e Zotit. Një ditë, sepse nena ime ishte e veshur keq, duke mbajtur një fustan me breza të ulët, ai mori korzën françeskane dhe e goditi në shpinë, që ishte eksponuar si ajo po mendonte për t'u futur në Kishë, dukuri: A je duke menduar të hyj në shtëpinë e Zotit për Mesë ashtu? Nena ime, i turpër, i tha atij ndërsa dilte: Jo, po shkoj te shtëpia për t'u ndryshuar!
Kujtimi i vetëm që kam prej tij ishte kur ai na vizitoi në shtëpinë tonë në Manaus, kur vëllezërit e mi dhe unë ende ishim të vegjël. Kur erdhi shtëpi dhe pa se nena ime ishte e veshur keq, ai refuzoi t'u hyjë duke thënë : Dëshiroj të flas me Dona Maria do Carmo! Nena ime i përgjigju atij: Jam unë! - Ai i tha përsëri: Por, dëshiroj të flas me Dona Maria do Carmo! -Nena ime kuptoi se ai po e ftonte atë për veshjen keq dhe se Dona Maria do Carmo që donte t'i fliste ishte ajo që i kishte mësuar të vishte mirë, të qetë para Zotit. Nena ime, e turpër, i tha atij: Në një minutë, ju lutem! - Ajo hyri dhe ndryshoi fustanin dhe ktheu me një fustan që mbulonte trupin e saj në mënyrë të duhur. Friari Roberto pastaj i tha asaj: Tani po, flas me Dona Maria do Carmo! - Dhe vetëm pas kësaj ai hyri në shtëpi.
(*) Zoja e Naltë përdori një term zbutje siç bën një Nënë kur flas me fëmijët e saj të vegjël.
Lajmëro atë që pate parë dhe si e ke parë... (Nena ime kuptoi se ishte për t'u pikturuar vizioni i saj për Zojën me engjëjt e vegjël, në murin e parës së dhomës së banimit të shtëpisë sonë)... dhe shkruaj librin tuaj, që është një historinë shumë të bukur. Është historia e kohëve të fundit dhe nuk ka tjetër si ajo. (N. Senhora a Maria do Carmo).
Të tjera ditë, Zoti Yezu Krishti i tha nënës time,
Bindu Nënën Time. Bëje gjithçka që ajo të kërkon prej ty. Mos qëndro vetëm. Ju jeni shumë përgjegjës. Vepro. Duhet të jeni nderuar, mirë, dashamirës, dashurues dhe bindëshëm. Vizitoju të burgosurit, të sëmurët në spitalet, fëmijët e braktisur, pleqërit e përbuzur dhe vejat. Bëni sakrifika. Di se pse duhet të jeni vigjilent.
Një paraqitje tjetër me një mesazh shumë të rëndësishëm. Jezu shpreh këtu dëshirën e tij që ne ta bëjmë veprat e mirësinës, për të marrë edhe mëshirë. Ne nuk mund të jenim të pakujdesshur ndaj vuajtjeve të vëllezërve dhe motrave tona më të vuajtur. Është Jezu ai që kërkon këtë nga secili prej nesh.